Άλλη μια εξαιρετική παράσταση από τους αστέρες της Μυκόνου. Λουξεμβούργο -Ελλάδα 1-0.

Ένα γήπεδο γεμάτο από την μια πλευρά με τατουάζ και από την άλλη κάποιους ερασιτέχνες που το παίζουν ποδοσφαιριστές τις ελεύθερες ώρες τους. 
Αυτοί οι τύποι με τα περίεργα κουρέματα και τα τατουάζ είναι κατ ευφημισμόν επαγγελματίες.... ποδοσφαιριστές και σήμερα έκαναν άλλη μια ελεήμονα πράξη μετά τα Φερόε και έβαλαν στον ποδοσφαιρικό χάρτη και το Λουξεμβούργο.


Ένα τσούρμο από αδιάφορα, άμπαλα παιδάκια που θέλουν να λέγονται Εθνική Ελλάδος εξευτελίστηκαν στο Λουξεμβούργο μετά τον διασυρμό τους από τους ψαράδες των νησιών Φερόε.

Σήμερα έκανε και το ντεμπούτο του ο ανύπαρκτος στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, Γερμανός προπονητής Σκίμπε, που μετά το παιχνίδι δήλωσε πως το πρόβλημα της ομάδας είναι ψυχολογικό. Προφανώς δεν κατάλαβε ποια ήταν η δική μας ομάδα...
Ένας προπονητής που όπου και αν πήγε δεν έχει να παρουσιάσει ούτε μια επιτυχία.

Τον τύπο αυτόν μας τον έφερε ο υπόδικος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση πρόεδρος της ΕΠΟ Γκιρτζίκης, με τις......... τεράστιες ποδοσφαιρικές γνώσεις.
Είναι σαν να πεις του Τσίπρα να σου σκίσει τα μνημόνια...

Πάλι καλά που δεν έχει και το Βατικανό ομάδα να μας γλεντήσει κι αυτό. Τι έμεινε άλλωστε; Μια Ανδόρα, ένα Σαν Μαρίνο και ένα Λίχτενσταϊν.

Η χαρά του κάθε... πικραμένου. Αυτό και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο έχει καταντήσει να είναι η ομάδα που 11 χρόνια πριν σόκαρε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη στην μεγαλύτερη έκπληξη της ιστορίας. Οι διεθνείς συνέχισαν τις απογοητευτικές και αδιάφορες εμφανίσεις τους και πρόφεραν στο νέο ομοσπονδιακό τεχνικό Μίχαελ Σκίμπε την ευκαιρία να δει σε όλο τους το... μεγαλείο αυτά που ήρθε να διορθώσει. 

Μετά από ένα σχετικά καλό επιθετικά πρώτο ημίχρονο -τηρουμένων πάντα των αναλογιών- αλλά και ένα τραγικό δεύτερο, η Ελλάδα κατάφερε να χάσει με 1-0 και από το Λουξεμβούργο. Κοινώς, ένα ακόμη «παράσημο» για μια χώρα που τις νίκες τις, φιλικές ή επίσημες, τις τιμά με... εθνική εορτή και μια ακόμη μαύρη σελίδα για τους πρωταθλητές Ευρώπης του 2004 που συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι όσο κι αν νομίζεις ότι ο κατήφορος έχει τελειώσει, στην πραγματικότητα μπορεί να έχει κι άλλο ακόμη...

Καλές προσπάθειες όσον αφορά στη δημιουργία φάσεων στο πρώτο ημίχρονο για την ελληνική ομάδα αλλά και «φλυαρία» στην τελική προσπάθεια, ενώ υπήρξαν και πολλά αμυντικά κενά που κόντρα σε μια ελαφρώς ποιοτικότερη ομάδα θα είχαν οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες κλασικές ευκαιρίες για τον αντίπαλο. Όχι βεβαίως ότι οι 4-5 που δημιούργησε το Λουξεμβούργο είναι κάτι που πρέπει να μας κάνει περήφανους. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η εμφανής αδιαφορία των διεθνών στο δεύτερο ημίχρονο να δώσουν το κάτι παραπάνω και να κυνηγήσουν έστω μια νίκη, αντιλαμβάνεται κανείς τον όγκο της δουλειάς που έχει μπροστά του ο Σκίμπε, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο.

Η Εθνική μας μπήκε στο ματς με εμφανή διάθεση να αλλάξει γρήγορα τη μπάλα στη μεσαία γραμμή και να πιέσει ψηλά, ούτως ώστε να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερες φάσεις. Άλλωστε, σε πρώτη φάση ο Σκίμπε προφανώς θέλει να βελτιώσει το κομμάτι του παιχνιδιού από τη μεσαία γραμμή και μπροστά, αφού κυρίως αυτό είναι που κόστισε στα περισσότερα ματς του πρόσφατου παρελθόντος.

Κάπως έτσι, δηλαδή με έναν γρήγορο συνδυασμό από Χολέμπας, Ταχτσίδη και Μήτρογλου, ήρθε η πρώτη κλασική ευκαιρία για την ελληνική ομάδα. Ήταν η φάση του 3ου λεπτού όταν ο Μήτρογλου υποδέχθηκε τη μπαλιά του Ταχτσίδη εντός περιοχής και έκανε το πλασέ με το αριστερό, όμως το σουτ σταμάτησε στο αριστερό δοκάρι. Ακολούθησε ένα ακόμη σουτ του διεθνή σέντερ φορ της Μπενφίκα, το οποίο όμως πέρασε άουτ, ενώ στο 9' ήρθε η πρώτη καλή στιγμή και για το Λουξεμβούργο, με τον Καπίνο να σώζει την εστία του με διπλή προσπάθεια.

Μετά το πρώτο σχετικά καλό δεκάλεπτο της Ελλάδας, ο ρυθμός της ομάδας έπεσε, ενώ από την πλευρά τους οι γηπεδούχοι άρχισαν δειλά δειλά να βγαίνουν όλο και πιο συχνά στην επίθεση. Το Λουξεμβούργο ουδέποτε επιχείρησε να κλειστεί στην άμυνά του, προσπαθώντας να πιέσει και να βγάλει φάσεις, όσο φυσικά του το επέτρεπε η ποιότητά του.

Επόμενη επίσκεψη της Ελλάδας στα καρέ του Ζουμπέρ ήταν στο 19', με την κεφαλιά άουτ του Μήτρογλου, ενώ η δεύτερη κλασική ευκαιρία για την ομάδα μας που είχε τον έλεγχο του αγώνα, ήρθε στο 28'. Ο Καρέλης υποδέχθηκε ωραία βαθιά μπαλιά και δοκίμασε να «κρεμάσει» τον αντίπαλο γκολκίπερ, όμως το πλασέ του πέρασε μόλις πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Το Λουξεμβούργο πάντως δεν άργησε να απαντήσει στις φάσεις, δύο λεπτά μετά, όταν ο Καπίνο έδιωξε σε κόρνερ την κοντινή προβολή του Μπενσί μετά από σέντρα που βγήκε από αριστερά.

Η επόμενη πολύ καλή στιγμή για τη γαλανόλευκη ήταν στο 32' με πρωταγωνιστή και πάλι τον Μήτρογλου, ο οποίος δοκίμασε ένα πολύ ωραίο πλασέ εκτός περιοχής και ο Ζουμπέρ απέκρουσε πολύ δύσκολα σε κόρνερ. Η τελευταία φάση της Ελλάδας και γενικά στο πρώτο μέρος ήταν το δυνατό σουτ του Χολέμπα, λίγο άουτ, στο 40'. Η Εθνική μας στο πρώτη ημίχρονο ήταν αρκετά δημιουργική στην επίθεση αλλά και με αρκετά κενά στην άμυνα απέναντι σε μια αδύναμη ομάδα, με το Λουξεμβούργο να τα χαλάει πριν την τελική προσπάθεια.

Αδυναμία ή αδιαφορία;

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με το τέμπο του αγώνα να είναι εμφανώς χαμηλότερο. Τα πρώτα λεπτά πέρασαν χωρίς φάσεις μπροστά στις δύο εστίες, με πρώτη επίσκεψη της Ελλάδας στην αντίπαλη περιοχή να γίνεται στο 54', όταν ο Μήτρογλου έκανε ωραία προσπάθεια και σουτ, όμως ο Ζουμπέρ μπλόκαρε εύκολα. Στην αμέσως επόμενη φάση το Λουξεμβούργο απείλησε και πάλι αφού βρήκε αρκετό χώρο στα αριστερά, όμως ο Γιοακίμ αστόχησε με την κοντινή προβολή που έκανε μετά τη σέντρα που βγήκε.

Τελευταία φάση για την σαφώς χειρότερη στο δεύτερο ημίχρονο Ελλάδα, ήταν ένα πλασέ του Σάμαρη στο 59' που κόντραρε και ανάγκασε τον Ζουμπέρ σε μια τρομερή επέμβαση με τις άκρες των δακτύλων. Στο 63', υπήρξε ακόμη μια φάση για τους γηπεδούχους, με το δυνατό σουτ του Μπενσί να καταλήγει άουτ. Αυτή ήταν και η... προτελευταία επιθετική προσπάθεια που άξιζε ιδιαίτερης αναφοράς στο ματς, αφού από το 65-70 και μετά το ματς... έσβησε ακαριαία. Στα τελευταία 20 λεπτά επί της ουσίας ουδέποτε παίχτηκε ποδόσφαιρο, με τους δύο προπονητές να κάνουν και αρκετές αλλαγές που δεν βοήθησαν στο να υπάρξει ρυθμός. Όλα αυτά, θα οδηγούσαν σε ένα... ωραιότατο 0-0, μια ακόμη Εθνική «σούπα» δηλαδή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει. Η διαφορά είναι ότι (και αυτή τη φορά) η Ελλάδα κατάφερε να βάλει στον χάρτη και να χαρίσει μια ιστορική νίκη σε ακόμη μια χώρα που τις βλέπει με το... κιάλι.

Στην τελευταία φάση στις καθυστερήσεις του αγώνα, το Λουξεμβούργο βρήκε ανοιχτό τον... αεροδιάδρομο στην πλευρά του Τζαβέλλα, βγήκε ακόμη μια σέντρα, με τον Γιοακίμ να προλαβαίνει και πάλι τα στόπερ της Εθνικής και με προβολή να νικά τον Καπίνο.

Το γκολ του αγώνα:

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια