Σαν το καρδιογράφημα του… τελειωμένου....

Μετά και την χθεσινή νίκη η ΑΕΚ παραμένει πρώτη στον όμιλο και σε τρεις… στατιστικές κατηγορίες σε όλη την Γ Εθνική. Εχει μακράν το μεγαλύτερο μπάτζετ, έχει φυσικά τα περισσότερα εισιτήρια και τα περισσότερα διαρκείας όλων των κατηγοριών και όχι μόνο της Γ και βέβαια τα πιο πολλά… χαμένα πέναλτι. Καλά το τελευταίο είναι πανελλήνιο και πιστεύω και πανευρωπαϊκό ρεκόρ.

Εκεί είναι η πρώτη η ΑΕΚ που ο στόχος της, η δυναμική της, ο κόσμος της και το αφεντικό της προανήγγειλαν πως το πέρασμα της από την Γ Εθνική δεν θα ήταν ιστορικό μόνο από την αρνητική πλευρά, που βέβαια με τίποτα δεν ξεπερνιέται, αλλά και με κάποια ρεκόρ που θα έδειχναν πως πραγματικά η παρουσία της ομάδας εκεί ήταν μια ανορθογραφία της ιστορίας. Κι όμως. Μοναδική αήττητη ομάδα μέχρι τώρα είναι οι… Τράχωνες σε όμιλο με Ιωνικό και Πανευλευσινιακό, ομάδες που δεν υπάρχουν στον δικό μας. Καλύτερη επίθεση η Λάρισα. Η ΑΕΚ έχει τέσσερα γκολ λιγότερα και έναν αγώνα λιγότερο. Το γράφω για να μην το ανακαλύψει κανείς και θεωρήσει πως… αδικώ την  ομάδα. Καλύτερη άμυνα ο Αγροτικός Αστέρας που παρεμπιπτόντως παρότι απέκλεισε την ΑΕΚ δεν έφτασε ούτε καν στον τελικό του κυπέλλου που το πήρε η Λάρισα. Ούτε πρώτο σκόρερ έχει η ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Μιλάμε για την ΑΕΚ του Μελισσανίδη απέναντι σε ομάδες χωριών και συνοικιών.  Η ΑΕΚ του ΟΑΚΑ και των σχεδόν 15.000 διαρκείας απέναντι σε ομάδες που κόβουν 2-2500 εισιτήρια στον εντός έδρας αγώνα τους με την ΑΕΚ και βγάζουν την… χρονιά.

Η χρονιά είναι σούπερ αποτυχημένη λοιπόν. Και όσο ο Δέλλας αλλά και οι παίκτες προβάλουν ως ζητούμενο μόνο την άνοδο μάλλον επιβεβαιώνουν πως, δυστυχώς, δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Στην αρχή τους έφταιγε το ότι τους ζήταγαν πολλά γκολ και μόνο νίκες σε όλους τους αγώνες.

Ώσπου έφεραν το πρώτο 0-0 από την τέταρτη κιόλας αγωνιστική. Μετά ακούσαμε το εκπληκτικό πως το κύπελλο δεν είναι στόχος όταν ήρθε η ταπείνωση από τον Αγροτικό Αστέρα. Μετά υπήρξε η… πίεση τουλάχιστον για το… αήττητο. Ηρθε η Θύελλα Ραφήνας. Εκεί που ακούσαμε πως η συγκέντρωση δεν διδάσκεται. Οπως χθες μετά το… θρίλερ με τον Κρουσώνα μάθαμε πως δεν διδάσκεται η ψυχή και ο τσαμπουκάς. Σοβαρά;

Επειδή μπροστά μου είχα τον Σα Πίντο, τον προπονητή του ΟΦΗ να πάρω από εκεί το παράδειγμα για να μην πάω μακριά. Ο Πόρτογάλος που υπήρξε παικταράς όπως και ο Δέλλας είναι για μένα ήδη ο πιο πετυχημένος προπονητής της Σούπερ Λιγκ. Εκτός αν ο Αναστασίου πάρει το κυπελλο και βγει πρώτος στα πλέι οφ. Εκτός του ότι στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι έχει πάρει μια ομάδα του 5 και την πήγε στο 7, που είναι πρόοδος και αυτό μετράει, είναι δεδομένο πως έχει μεταδώσει και ψυχή και τσαμπουκά στον ΟΦΗ.

Και για να μην το πλατειάσω όποιος είδε το παιχνίδι με την Ξάνθη και τον τρόπο που πανηγύρισε το τρίτο γκολ αλλά και πως χτυπιόταν για το δεύτερο γκολ που έφαγε η ομάδα του, κάτι θα κατάλαβε.  Όπως θα έχει καταλάβει πως ο ΟΦΗ μπαίνει σε όλα τα ματς για να νικήσει και μπορεί να μην πετυχαίνει πάντα, μπορεί να έφαγε πολλά από τον Ολυμπιακό αλλά με αυτή τη νοοτροπία βγήκε κερδισμένος.

Δεν λέω, ο Σα Πίντο μερικές φορές ξεφεύγει και φτάνει στα άκρα που του γυρίζουν μπούμεραγκ.  Αλλά στο τέλος της ημέρας καλύτερα να ξεφεύγει κάποιος σε κάτι καλό και να το μουτζουρώνει λίγο μαζί με την δημόσια εικόνα του παρά να είναι μια ευθεία γραμμή. Σαν το καρδιογράφημα του… τελειωμένου.

 του Κώστα Κετσετζόγλου
sportdog.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια