Π. Παυλόπουλος: Υπό τις σημερινές συνθήκες, οι εκλογές, θα είχαν καταστροφικές συνέπειες για τον Τόπο....

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
του πρώην Υπουργού Εσωτερικών και Βουλευτή Α΄ Αθηνών 
Καθηγητή κ. Προκόπη Παυλόπουλου 

στην εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»
I. Τυχόν ομαδική παραίτηση των βουλευτών της «Χρυσής Αυγής», όπως αφέθηκε να διαρρεύσει, τι σημαίνει πρακτικά;

Κατά το άρθρο 53 παρ. 2 του Συντάγματος εφόσον παραιτηθούν ομαδικώς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι βουλευτές της «ΧΑ» -και εφόσον το ίδιο πράξουν, μη αποδεχόμενοι την κατά περίπτωση έδρα, οι επιλαχόντες στις τελευταίες εκλογές- θα γίνουν αναπληρωματικές εκλογές σε κάθε εκλογική  περιφέρεια, όπου έχει εκλέξει βουλευτή η «ΧΑ».  
Οι αναπληρωματικές αυτές εκλογές θα γίνουν βεβαίως μόνο για τις έδρες της «ΧΑ».  Πρέπει όμως να τονίσω ότι, πέρα από το νομικό μέρος, μια τέτοια ενέργεια έχει πολύ μεγαλύτερο θεσμικό και πολιτικό βάρος.  Διότι θα δείξει το πραγματικό πρόσωπο της «ΧΑ» ως οργάνωσης που, πέραν των άλλων, σκοπεύει να «βλάψει σοβαρά και τις συνταγματικές δομές της Χώρας», κατ’ άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα περί τρομοκρατικής οργάνωσης.  

Και τούτο επειδή, όπως προκύπτει από το ίδιο το Σύνταγμα, ήταν αδιανόητη στον συντακτικό νομοθέτη μια τέτοια ομαδική παραίτηση βουλευτών πολιτικού κόμματος, και μάλιστα υπό τις συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες.  Άρα η υπό τις συνθήκες αυτές άσκηση του πολιτικού δικαιώματος της παραίτησης από τη βουλευτική έδρα είναι προφανώς καταχρηστική και αντίθετη και προς το άρθρο 25 παρ. 3 του Συντάγματος.  

II. Είναι, κατά τη γνώμη σας,  σωστή η προσέγγιση να επιχειρηθεί ο χαρακτηρισμός της Χρυσής Αυτής ως εγκληματικής οργάνωσης; Το να τεθεί εκτός νόμου δεν θα ήταν θεσμικά δυνατόν, έτσι δεν είναι;
Στην ελληνική έννομη τάξη δεν υπάρχουν κανόνες δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Συντάγματος, που να προβλέπουν διαδικασία, σύμφωνα με την οποία ένα πολιτικό κόμμα μπορεί να τεθεί ευθέως «εκτός νόμου».  Είναι όμως εντελώς διαφορετικό το ζήτημα της ενδεχόμενης καταδίκης στελεχών πολιτικού κόμματος και σε στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, και για όσο χρόνο διαρκεί μια τέτοια ποινή, ο καταδικασθείς δεν μπορεί να κατέλθει στις εκλογές.  Ως προς το πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας, διευκρινίζω ότι η Δικαιοσύνη είναι εκείνη –πολλώ μάλλον όταν έχει ήδη επιληφθεί- που θα κρίνει αν στην περίπτωση της «ΧΑ» συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 187 και 187Α του ΠΚ, αν δηλαδή συνιστά εγκληματική οργάνωση, μάλιστα δε και με τα χαρακτηριστικά τρομοκρατικής οργάνωσης. 

Κατ’ ανάγκη λοιπόν θα σας απαντήσω γενικώς, ερμηνεύοντας τις προαναφερόμενες διατάξεις του ΠΚ.  Εφόσον η διεξαγόμενη δικαστική έρευνα καταδείξει ότι οι αυτουργοί διαπραχθέντων εγκλημάτων, που είναι μέλη της «ΧΑ», ενήργησαν και ως μέλη δομημένης και με διαρκή δράση ομάδας, τότε οι πράξεις τους εντάσσονται στην αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος του άρθρου 187 του ΠΚ, το οποίο αφορά εγκληματικές ομάδες.  Πράγμα που σημαίνει ότι εκτός από τους ad hoc αυτουργούς τιμωρούνται επιπλέον και όσοι την συγκρότησαν ή είναι μέλη της ίδιας εγκληματικής οργάνωσης.  Αν δε προκύπτει ότι οι ενέργειες των μελών της έχουν ως σκοπό να βλάψουν σοβαρά ή να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις συνταγματικές και πολιτικές δομές της Χώρας, τότε εμπίπτουν και στις διατάξεις του άρθρου 187Α (παρ. 1 και 4) του ΠΚ περί τρομοκρατικής οργάνωσης. 

III. Η συμπερίληψη του ΣΥΡΙΖΑ στα "δυο άκρα" είναι ορθή ως θεωρία; Επί της ουσίας της άποψης αναφέρομαι.  
Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, ότι έστω και ως «θεωρητική» σύλληψη η συμπερίληψη του «ΣΥΡΙΖΑ» στα «δύο άκρα» είναι αδιανόητη.  Και πολιτικώς αλλά και θεσμικώς.  Πολιτικώς, διότι πέραν των μεμονωμένων δηλώσεων –απεριφράστως καταδικαστέων, από κάθε άποψη- ορισμένων στελεχών του, η όλη δράση του «ΣΥΡΙΖΑ» κινείται αναμφισβητήτως εντός του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου».  

Θεσμικώς δε είναι έτι περαιτέρω αδιανόητο –και για λόγους σεβασμού της λαϊκής ετυμηγορίας και της δημοκρατικής αρχής- η Αξιωματική Αντιπολίτευση να τοποθετείται στα «άκρα» και εκτός «συνταγματικού τόξου».  Διότι με δεδομένη την συνταγματική θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα, όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο πρέπει να κάνει ένα βήμα πιο πέρα και να δεχθεί ότι στην Ελλάδα σήμερα έχουμε δομικό πρόβλημα Δημοκρατίας.
  
IV. Επικοινωνιακά  είναι αποτελεσματική;
Κατά πρώτον, είναι ανεπίτρεπτο να θυσιάζονται οι θεσμοί  στο βωμό οιασδήποτε επικοινωνίας και, επέκεινα, επικοινωνιακής σκοπιμότητας.  Κατά δεύτερο λόγο –και συνακόλουθα- οιαδήποτε επικοινωνιακή τακτική που βλάπτει τους θεσμούς είναι εξ ορισμού αναποτελεσματική.

V. Μήπως είναι προπαρασκευή κλίματος για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών;
Τόσο το χειρότερο.  Και μάλιστα από διπλή σκοπιά.  Ήτοι πρώτον διότι, όπως ήδη τόνισα, οι θεσμοί –ιδίως δε οι πυλώνες λειτουργίας του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος- δεν μπορεί να θρυμματίζονται στις «μυλόπετρες» προεκλογικών σκοπιμοτήτων.  Και, δεύτερον, επανειλημμένως έχω επισημάνει ότι πρόωρες εκλογές, υπό τις σημερινές συνθήκες, θα είχαν καταστροφικές συνέπειες για τον Τόπο.  

VI. Η τρόικα ήρθε πάλι με τις γνωστές διαθέσεις και πιέζει για νέα μέτρα. Μέχρι που βλέπετε να αντέχει η κυβέρνηση και η κοινωνία; Υπάρχουν σημάδια τερματισμού των κοινωνικών αντοχών. Από τα ληξιπρόθεσμα μέχρι τα ποσοστά της «Χρυσής Αυγής» και μετά το φόνο, κάτι λένε.
Η ερώτησή σας απαντάται από την κατηγορηματική διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά:  Δεν μπορεί και δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλα μέτρα.  Όχι μόνο διότι δεν υπάρχει Βουλή για να τα ψηφίσει αλλά και διότι –και τούτο είναι το πιο σημαντικό- δεν υπάρχει κοινωνία που θα τ’ αντέξει. Ο Ελληνικός Λαός και η κοινωνία μας έχουν κάνει τεράστιες θυσίες.  Είναι ώρα οι δανειστές μας ν’ αντιληφθούν που έχει φθάσει η Χώρα και πόσα αλλά και πόσο σοβαρά λάθη έχουν οι ίδιοι κάνει στο πλαίσιο της κατάρτισης κι εφαρμογής των Μνημονίων.  Είμαι δε βέβαιος ότι ο κ. Σαμαράς τους το έχει καταστήσει σαφές.

VII. Συμφέρει την Ελλάδα και την ΕΕ ένας μεγάλος συνασπισμός στην Γερμανία;
Ως προς την προοπτική συμμετοχής των σοσιαλιστών σε μια κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» στη Γερμανία η άποψή μου, σχετικά με το συμφέρον της Ελλάδας αλλά και της ΕΕ, μπορεί να φανεί αιρετική.  Πιστεύω όμως ότι οι σοσιαλιστές, υπό τη σημερινή συγκυρία, θα είναι περισσότερο χρήσιμοι στην αντιπολίτευση, ως αποτελεσματικό θεσμικό και πολιτικό αντίβαρο σε μια –απευκταία βεβαίως- συνέχιση της σημερινής αδιέξοδης και καταστροφικής, γερμανικής έμπνευσης, δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας. Διότι αν ο κ. Στάινμπρουκ συμμετάσχει σε μια τέτοια συμμαχική κυβέρνηση, μάλλον θα ήταν –λόγω της συντριπτικής εκλογικής υπεροχής της κας Μέρκελ- ο «φτωχός συγγενής» αναφορικά με την προοπτική διαμόρφωσης μιας άλλης πολιτικής για τη Γερμανία και την ΕΕ.  Άρα, μιας άλλης πολιτικής και για την Ελλάδα.  Αφού για τη Χώρα μας η έξοδος από τη σύγχρονη δεινή κοινωνική και οικονομική κρίση προϋποθέτει κυρίως αναπτυξιακές πολιτικές μέσω λελογισμένου κρατικού παρεμβατισμού.  Εκτός κι αν ο κ. Στάινμπρουκ διαπραγματευθεί σκληρά για να μετάσχει σε μια κυβέρνηση Μέρκελ, επιβάλλοντας ουσιαστική αλλαγή της γερμανικής πολιτικής ως προς το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης. 

VIII. Πέραν αυτού, τι σημαίνει και για εμάς και για την Ευρώπη η επανεκλογή Μέρκελ με τέτοια ποσοστά;     
Θα ήταν λάθος της κας Μέρκελ να εκλάβει τον εκλογικό της «θρίαμβο» ως απόλυτη επιβράβευση της πολιτικής της για το γερμανικό λαό, ιδίως όμως για την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Και τούτο διότι η ψύχραιμη ανάλυση του, πραγματικά μεγάλου, ποσοστού της, οδηγεί στα εξής συμπεράσματα, ως προς το πώς προέκυψαν τα εκλογικά ποσοστά της:  Πρώτον, το κόμμα της κας Μέρκελ συμμάχησε και πάλι με τους βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές, των οποίων η εκλογική συνεισφορά ουδόλως υπήρξε ευκαταφρόνητη. Δεύτερον, το κόμμα της κας Μέρκελ «απομύζησε» τους Φιλελεύθερους, οι οποίοι καταποντίσθηκαν.  Πέραν τούτου είναι ανάγκη να επισημανθεί και τούτο, ως προς το εκλογικό «τοπίο» στη Γερμανία: Ναι μεν η κα Μέρκελ στηρίζεται περίπου στο 42% του γερμανικού λαού.  Πλην όμως σχεδόν όλοι οι άλλοι –δηλαδή η πλειοψηφία- είναι απέναντί της, καθένας βεβαίως για τους δικούς του λόγους.  Μ’ άλλες λέξεις, και κατ’ αποτέλεσμα, η πλειοψηφία του γερμανικού λαού δεν συμπορεύεται απαραιτήτως με την πολιτική της κας Μέρκελ.  

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια