Η Τουρκία πιέζει για "συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου", η Ελλάδα το συζητάει μετά από πίεση των Αμερικανών.


Συνεκμετάλλευση , η μέχρι πριν από λίγα χρόνια λέξη «ταμπού» , εξελίσσεται σε λέξη «κλειδί» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι ασφυκτικές πιέσεις της αμερικανικής διπλωματίας απέδωσαν «καρπούς» και Ελλάδα και Τουρκία, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές , θα παραμερίσουν τις διαφορές τους, προσωρινά έστω, προκειμένου να συνεργαστούν στον ενεργειακό τομέα! Η έρευνα, η ανόρυξη και η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, σε περιοχές που η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα, θα γίνει σε συνεργασία των δύο κρατών με «δέλεαρ» το οικονομικό όφελος και την....
αποφυγή επικίνδυνων διμερών εντάσεων, που θα επιβαρύνουν το συγκρουσιακό περιβάλλον της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής. 

ΑΟΖ- Υφαλοκρηπίδα- υποθαλάσσιος ορυκτός πλούτος: Η συζήτηση των εμπειρογνωμόνων αλλά και Κυβερνητικών Αξιωματούχων Ελλάδας και Τουρκίας, για πιθανή οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα) στην Ανατολική Μεσόγειο καταλήγει σε αδιέξοδο. Οι αφετηρίες είναι διαφορετικές, οι προσεγγίσεις διαμετρικά αντίθετες και οι διαφορές αγεφύρωτες. 

Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι με βάση το ∆ίκαιο της Θάλασσας (Μοντέγκο Μπέι, 1982), όλα τα κατοικημένα τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Η Τουρκία υποστηρίζει ότι, τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού και νοτιοανατολικού Αιγαίου, καθώς και το σύμπλεγμα των 13 νησίδων στην περιοχή του Καστελόριζου, δεν διαθέτον ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε φυσικά ΑΟΖ, διότι, γεωλογικά αποτελούν συνέχεια των τουρκικών ακτών. Συνεπώς, οι πιθανότητες οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο μετά από διάλογο, ανάμεσα σε Άγκυρα και Αθήνα, είναι εξαιρετικά περιορισμένες, αν όχι ανύπαρκτες, εκτός και αν κάποια από τις δύο χώρες υποχωρήσει από βασικές εθνικές της θέσεις. 

Ο Πρωθυπουργός Α.Σαμαράς για το θέμα της ΑΟΖ έχει επανειλημμένα δηλώνει πως το δίκαιο είναι με το μέρος μας, αφού η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει το Δίκαιο της Θάλασσας, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προσφύγει στα διεθνή όργανα. Μα, αυτό είναι και το πλεονέκτημα της Τουρκίας, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας (1982), παρότι το εφαρμόζει επιλεκτικά στην Μαύρη Θάλασσα!! Η Αμερικανική διπλωματία , προωθώντας Στρατηγικά αμερικανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, «υπέδειξε» στην Ελλάδα, να αποφύγει να προχωρήσει στην μονομερή ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και να συνεργαστεί με την Τουρκία στον κερδοφόρο τομέα της ενέργειας.

Η Τουρκική διπλωματία αξιοποιεί την αμερικανική επιθυμία για συνεκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων και με «φαρισαϊκό» τρόπο προτείνει στην Ελλάδα την εκμετάλλευση σε ισότιμη βάση. Όμως η Τουρκική πρόταση , εφόσον γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα, στέλνει στα αζήτητα το Διεθνές Δίκαιο και στα τάρταρα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Συνεκμετάλλευση σε ισότιμη βάση, σημαίνει πολύ απλά, το μοίρασμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!! 

Το "win-win" ή «καζάν – καζάν» του Τούρκου πρωθυπουργού Τ.Ερντογάν, οριοθέτησε την τουρκική πολιτική. Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, με διπλωματικό τρόπο έθετε και επισήμως το θέμα της συνεκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και του πετρελαίου της ελληνικής ΑΟΖ!!!

Επιπλέον η Τουρκία, δεν επιθυμεί μόνο τη συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου του Αιγαίου και της ΑΝ. Μεσογείου, αλλά το «πακέτο» ελληνοτουρκικής συνεργασίας να περιλαμβάνει και τους αγωγούς μεταφοράς της ενέργειας προς την Ευρώπη. Η Τουρκία επιθυμεί διακαώς, η μεταφορά του φυσικού αερίου από την Κύπρο προς την Ευρώπη , να γίνεται μόνο μέσω Τουρκίας !! Επισημαίνουμε ότι, οι βασικοί αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου από το Αζερμπαϊτζάν (Κασπία) προς τα λιμάνια της Δύσης, διέρχονται από τη Τουρκία (ο πετρελαιαγωγός Μπακού- Τσειχάν και ο αγωγός αερίου TAP (Trans Adriatic Pipeline) μεταφοράς του αζέρικου φυσικού αερίου από το κοίτασμα Shah Deniz II του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας). 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια