Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία. Το μήνυμα είναι επίκαιρο.

Τώρα το πως καταλαβαίνει ένας δεξιός , αριστερός και αναρχικός την Ελευθερία είναι ένα άλλο ζήτημα... Πάντως σε κάθε περίπτωση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την οποία την είχαν στις σημαίες τους και οι επαναστάτες του 1821 ( ανεξάρτητα τα τι καταλάβαιναν με αυτή την λέξη , θα έλεγα πως σε κάθε εποχή σηματοδοτεί κάτι διαφορετικό) , δεν θα ήταν κακό να την επικαλούμαστε, όπως και.... ο Ν. Καζαντζάκης και οι ¨αρχαίοι ημών¨ , ΚΑΤΙ ΜΕΝΕΙστο υποσυνείδητο ! 

Τους ¨πάλαιο- φασίστες - νοσταλγούς¨ δεν τους προσθέτω , διότι αυτοί από μόνοι τους αποκλείουν όχι μόνο την έννοια της , αλλά και τον όρο ακόμα. Όσο για τους πραγματικούς Νέο- Φασίστες του φονταμελιστικού  ( ολοκληρωτικού ) καπιταλισμού της ¨ ελεύθερης¨- αγοράς και της ¨ανταγωνιστικότητας¨, τους οποίους ορισμένοι τους ¨απαλάσσουν¨ σήμερα  με ¨αντιφασισμό ¨ , γράφοντας πως , ¨ho mon Dieu" - για ¨πρώτη φορά¨ ( ! ) συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση ¨ακροδεξιοί ¨ ( ¨this is terrible" θα έλεγα ) , αυτοί οι Νεοφασίστες ( που είναι και ¨democrats" ) δεν έχουν επίσης τίποτα να κάνουν με την Ελευθερία.

Και μια ευχή : Όσοι νοιώσουν την ανάγκη να βρεθούν στου δρόμους για να την τιμήσουν την Επέτειο αυτή  , η οποία όπως και η 28η Οκτωβρίου και η 25η Μαρτίου, η 14η Ιουλίου του 1789 - (Γαλλική Επανάσταση με την ¨πτώση της Βαστίλης ¨  ) και η  24η Οκτωβρίου του 1917  ( Ρώσικη/ Σοβιετική Επανάσταση  με την έφοδο στα  ¨χειμερινά ανάκτορα¨ )  - σηματοδοτούν την  στιγμή της  Ενότητας και του παλλαϊκού ξεσηκωμού  , την στιγμή της  Ελπίδας και της εφόρμησης των ονείρων - , διότι αυτό έχει σημασία ΚΑΙ όχι η κατάληξη των αγώνων με την ¨΄ νίκη ¨ ή την ¨απελευθέρωση ¨ , η οποία, η λογική και το λαϊκό αισθητήριο ξέρει πολύ καλά , πως σχεδόν ποτέ δεν ολοκληρώνει την αθώα αρχική επιθυμία - διότι οι αγώνες και επαναστάσεις  είναι μια  διαρκής διαλεκτική κίνηση με πολλές παλινδρομήσεις και ήττες , ΑΛΛΑ ...¨ 

¨Η ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ¨ - ΠΑΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΡΟΛΟ  , αυτές οι στιγμές διαχρονικά είναι η κρυφή  Ελπίδα των καθημερινά καταφρονημένων ,  αδικημένων και καταδυναστευμένων από την κάθε ¨δική τους ¨ εξουσία   , σε ατομικό και συλλογικό- κοινωνικό επίπεδο ( η οποία πάντα σαν δική τους ξεκινά , ίσως και με τις ¨καλλίτερες  προθέσεις¨ , αλλά πάντα εναντίον τους καταλήγει ) ... , 

Όσοι λοιπόν νοιώσουν την επιθυμία να τιμήσουν την Ελπίδα , ας  έχουν πάντα υπόψη τους , ο καθένας ξεχωριστά , πως ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ - ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ - ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ¨ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ¨ - ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ - ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ - ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ - , να εκφράζουν , όσο αυτό είναι δυνατό , το ¨όλο¨  , την συνείδηση και την ικανότητα της μεγάλης πλειοψηφίας - για λύσεις - που μπορεί να κατανοήσει και να αφομοιώσει , να ταυτιστεί μαζί τους .  

Ας έχουμε πάντα υπόψη μας πως κάθε μας κίνηση , κάθε μας σύνθημα ,  σε κρίσιμες περιόδους - όπως αυτή που διανύουμε - έχουν πάντα συνέπεια για - όλο τον λαό , για όλους τους ανθρώπους , όταν αυτό ξεπερνά τα όρια τουλάχιστον της πλειοψηφικής αποδοχής. Διότι δεν αναλαμβάνουν μόνο τα άτομα , οι ομάδες , τα κόμματα και οι οργανώσεις πρωτοβουλίες , αλλά και αυτό που λέμε ¨σύστημα¨ , το οποίο ξέρει να αντιστρέφει το κάθε μήνυμα του λαού /λαών . 

Η ενότητα , η όσο το δυνατό πιο μεγάλη , η μαχητικότητα και αποφασιστικότητα είναι το προαπαιτούμενο για όλα , αλλά και υπευθυνότητα όχι μόνο απέναντι στο εαυτό μας , αλλά και απέναντι σε όλους τους συνανθρώπους μας , τον λαό. 

Τέλος ας ευχηθούμε πως η  ¨πορεία¨ , που κάποτε την ακολουθούσαν 500.000 λαού , να μην πορευτεί μόνο προς της Αμερικάνικη πρεσβεία , σύμφωνα με το παραδοσιακό ¨τελετουργικό ¨ , αλλά να έχει και μια στάση στα Γραφεία της Ε.Ε. ΚΑΙ στην Γερμανική πρεσβεία  ( Λουκιανού και Βασ. Σοφίας ). Τότε μόνο το μήνυμα της 17ης Νοέμβρη 1973 θα έχει ¨επικαιροποιηθεί" . 

Επιμένω όμως στην έννοια της υπευθυνότητας , στο μετωπικό - ενωτικό και αλληλέγγυο πνεύμα σε κάθε κατάσταση και κινητοποίηση ,  στην ενσωμάτωση στην θεώρησή μας του ¨όλου¨ και του δυνατού , όπως και της ανυποχώρητης αποφασιστικότητας  , η οποία διαφοροποιείται ουσιαστικά και ποιοτικά από τον πολλές φορές παραλογισμό και υποκειμενισμό της ¨αγανάκτησης¨ .