Ανοικτή επιστολή του Προκόπη Παυλόπουλου ....

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Αγαπητοί φίλοι,


Αναλαμβάνω αυτή την πρωτοβουλία επικοινωνίας μαζί σας με ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση. Και τούτο όχι μόνο γιατί συμμερίζομαι την πανθομολογούμενη κρισιμότητα της συγκυρίας και το εθνικό διακύβευμα των εκλογών της 6ης Μαΐου για το μέλλον της Πατρίδας μας. Έχω, ταυτοχρόνως, πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι κάποιοι επιχειρούν να ισοπεδώσουν το πολιτικό προσωπικό της Χώρας, επιρρίπτοντας ακρίτως ευθύνες στους πάντες. Η κρίση αξιών και θεσμών ήταν εξάλλου προπομπός, αν όχι αιτία, της βαθιάς και επώδυνης κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε καθημερινά.
Αποτελώ μέλος του πολιτικού κόσμου που σήμερα αμφισβητείται και κλονίζεται συθέμελα. Έχω, επομένως, αντικειμενικό μερίδιο πολιτικής ευθύνης στα κακώς πεπραγμένα του πολιτικού μας βίου και το αναλαμβάνω πλήρως. Διεκδικώ όμως στη συνείδησή σας την αναγνώριση του ότι υπηρέτησα, με όλες μου τις δυνάμεις, αυτό που θεωρούσα εθνικώς συμφέρον, χωρίς ν’ απαρνηθώ τις αξίες εκείνες, οι οποίες συγκροτούν την ιδεολογική βάση της μεγάλης μας Παράταξης. Ο έμπρακτος λοιπόν σεβασμός στην εντολή, την οποία διαχρονικά μου δίνατε, είναι ο πρώτος λόγος που εκτίθεμαι και πάλι στην κρίση σας. Δεν διαθέτω, εξάλλου, άλλη δύναμη, παρά μόνο τη δική σας τιμητική σχέση εμπιστοσύνης.

Γνωρίζω βεβαίως ότι η πορεία μου αυτή δεν αρκεί για να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα και στις αγωνίες της καθημερινότητας. Τα δεινά που κληροδότησε στη Χώρα το σύστημα ΠΑΣΟΚ ανατρέπονται μόνο με μεγάλη προσπάθεια και στιβαρό πολιτικό προσανατολισμό.

Είναι όμως η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του κ. Αντώνη Σαμαρά, λύση στο πρόβλημα;

Αναμφίβολα ναι, και μάλιστα η μόνη. Οι ευθύνες βαρύνουν όλους, αλλά όχι ισομερώς. Αρνούμαι να εξομοιώσω τα όποια πολιτικά λάθη της δικής μας περιόδου με την επί τριακονταετία πολιτική άλωσης, διάλυσης και ηθικής καταρράκωσης του Κράτους από το ΠΑΣΟΚ. Αρνούμαι να παραχωρήσω ιδεολογικό ή πολιτικό πλεονέκτημα σε μια κατακερματισμένη και δημαγωγούσα Αριστερά ή σε ετερόκλητους σχηματισμούς, οι οποίοι ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας.

Η δική μας Παράταξη, αυτή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ήταν ανέκαθεν η παράταξη των μεγάλων και δικαιωμένων στρατηγικών εθνικών επιλογών, με κορυφαία τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Χώρας.

- Είναι η Παράταξη η οποία, εντελώς πρόσφατα, κατά την περίοδο της Κυβέρνησης του κ. Κώστα Καραμανλή, άσκησε αδέσμευτη εξωτερική πολιτική, χαράσσοντας ενεργειακούς διαύλους που καθιστούσαν την Ελλάδα περιφερειακή δύναμη, διαφυλάσσοντας το όνομα της Μακεδονίας στο Βουκουρέστι και στηρίζοντας τη βούληση του κυρίαρχου Κυπριακού Ελληνισμού στο δικό του δημοψήφισμα.

- Είναι η Παράταξη που έκανε πράξη τις μεγάλες διαρθρωτικές τομές, πληρώνοντας τη σύγκρουσή της με κατεστημένα συμφέροντα. - Είναι η Παράταξη που είπε την αλήθεια προεκλογικώς και δικαιώθηκε, πλήρως, για την επιλογή της να μην συμπράξει στην καταστροφική και αντιαναπτυξιακή πολιτική του Μνημονίου Ι. Όταν όμως ήλθε η ώρα του Μνημονίου ΙΙ, στο οποίο μας οδήγησε αναπόδραστα η καταστροφική πολιτική της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, η Παράταξή μας αρνήθηκε, με αίσθημα εθνικής ευθύνης, ν’ ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο του λαϊκισμού προκειμένου να δρέψει τους πικρούς καρπούς αυτής της δικαίωσης σε μια πτωχευμένη και καθημαγμένη οικονομία της δραχμής.

Είναι η ίδια Παράταξη που σήμερα χρειάζεται και πάλι τη στήριξη των αγνών αγωνιστών της για να πει, ακόμη μια φορά, την αλήθεια και να εργασθεί για την ανόρθωση της κοινωνίας. Αυτοδυνάμως και εντός Ευρώπης. Με νωπή και καθαρή εντολή, που θα την απελευθερώσει από τη διαδικασία συμβιβασμών και συμπράξεων με όλους εκείνους που καπηλεύονται τις θυσίες του Ελληνικού Λαού και λαϊκίζουν ασύστολα.

Θ’ αναρωτηθείτε, ίσως, αν είμαι χρήσιμος σ’ αυτήν την εθνική και παραταξιακή προσπάθεια. Αν δηλαδή δικαιούμαι ακόμα ν’ απολαμβάνω της εμπιστοσύνης σας. Την απάντηση θα τη δώσετε εσείς. Αποτελείτε, εξάλλου, τη μοναδική πηγή της νομιμοποίησής μου.

Αυτό που αισθάνομαι είναι ότι οφείλω να είμαι παρών στη μάχη την κρισιμότερη ώρα για την Ελλάδα. Στη μάχη που καθορίζει το μέλλον της νέας γενιάς. Το χρωστώ στις ιδέες μου, στη διαδρομή μου, ιδίως δε στους δεσμούς και στα κεκτημένα των κοινών μας αγώνων, στη δική μας πολυετή σχέση εμπιστοσύνης που ελπίζω να παραμείνει δυνατή και συμπαγής και αυτή τη φορά.

Ας μου επιτραπεί να κλείσω αυτή την επιστολή με τις εξής διαπιστώσεις:

• Η νέα γενιά δικαιούται το αύριο.
• Κι εμείς έχουμε χρέος να το εγγυηθούμε. 
• Για να γίνει αυτό πράξη πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα μας δεν είναι μόνο ιστορικό παρελθόν. Είναι, επιπλέον, βιωματικό παρόν και, πρωτίστως, υποδειγματικό μέλλον, και μάλιστα πολύ πέρα από τα σύνορά μας.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Προκόπης Παυλόπουλος 
Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών 

Μιχαλακοπούλου 36, 115 28 Αθήνα, τηλ. 210-3390201-3, Fax. 210-3390507 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια