Θα φτάσει το μπιτόνι;


Αυτή την εποχή τα καύσιμα είναι ακριβά και απαραίτητα, με τους βοριάδες ν' αγριεύουν, τα θερμόμετρα να κατεβαίνουν και τα χειμαζόμενα μέρη της κοινωνίας να τρέμουν πιότερο την πολιτική κακοκαιρία.
Πολλοί άνθρωποι θα μείνουν από καύσιμα τον τρέχοντα χειμώνα, δεν αποκλείεται και η μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, αφού ο εφοδιασμός της έγινε με το μπιτόνι.


ΠΟΙΟΣ να του το....
'λεγε πως στα 64 του, επικεφαλής ενός κομματικού μωσαϊκού ή ενός θιάσου πολιτικών συνοικεσίων, υπεκφυγών και προσχημάτων, θα έμπαινε στο οικονομικό χειρουργείο. Για να σώσει μια χώρα που της ανέθεσαν πριν από δέκα χρόνια να τρέχει στο νομισματικό μαραθώνιο του ευρώ, χωρίς αρθρώσεις.


ΔΙΟΙΚΟΥΣΕ την κεντρική τράπεζα της χώρας όταν έγινε αυτή η ανάθεση, όταν μας έβαλαν στη φανέλα ένα αριθμό αγωνιζομένου και μας έστησαν στην αφετηρία ενός άνισου αγώνα. Οπως και στις ιπποδρομίες βάζουν ένα-δυο απρόβλεπτα μουλάρια για το ρίσκο των τζογαδόρων. Ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε για το λάθος και τους σκοπούς του, γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε τη διαδρομή του μαρτυρίου και το τέλος. Κατέχει, πέρα των οικονομικών, και τέλεια γράμματα, που όταν εκφέρονται αποκομματικοποιημένα, χωρίς ατάκες και συνθήματα, όλοι καταλαβαίνουν πως ήρθε για μια δουλειά και όχι για να λάβει μέρος σε δημοσκοπήσεις.


ΣΙΓΟΥΡΑ δεν φανταζόταν πως θα όρκιζε τέσσερις υπουργούς για να κρατούν πολιτικές σκοπιές στο Πεντάγωνο, πως θα συνεργαζόταν με υπουργούς που, ως συνταξιούχοι του Δημοσίου και συνάμα ως επιχειρηματίες, θα επιζητούσαν προμήθειες χωρίς τιμολόγια για να αποκομίσουν ό,τι χάσουν τα δημόσια ταμεία.


ΘΑ αναζητήσει το δρόμο για τα πρωτογενή πλεονάσματα από τις σάρκες των ευπειθών και αναλώσιμων, όσο τα κόμματα θα πληρώνουν δημοσκοπήσεις προσβλέποντας προς την εποχή που ανθίζουν οι αμυγδαλιές, αλλά όχι και το ενυπόθηκο μέλλον του τόπου.


ΜΙΑΣ χώρας που γέμισε επιτηρητές και επόπτες. Που γεμίζει φτωχούς και απέλπιδες, ασθενείς και απαίδευτους. Που πολώνεται σε αρνητές και προθύμους, σε μηδενιστές και νεοταξικούς, ενώ τα γεγονότα μαρτυρούν πως η κατάστασή μας είναι πια, όπως λένε οι γιατροί, δύσκολα ανατάξιμη. Τα πάντα υπολειτουργούν και καταπίπτουν πίσω από τη βιτρίνα των ειδήσεων, αφού οι πολιτικές παρωδίες του τελευταίου 20ήμερου έκοψαν όλα τα εισιτήρια.


Η ΧΩΡΑ εξακολουθεί να κατακλύζεται αθόρυβα από μετανάστες που δεν μπορεί να στέρξει, ενώ τοπικές κοινωνίες, υποκινούμενες από κομματικά συμφέροντα δυναμιτίζουν κάθε απόπειρα ελέγχου της κατάστασης. Αστυνομικοί κατηγορήθηκαν για ληστεία και φόνο, λιμενικοί ότι οργάνωναν τις νηοπομπές του λαθρεμπορίου τσιγάρων, δικαστικοί, από τον αθλητισμό έως το κοινό ποινικό δίκαιο, παίρνουν αποφάσεις για να σκίσεις ρούχα. Και το πιο απελπιστικό είναι πως στον πολιτικό ορίζοντα δεν διαγράφεται τίποτα απ' όσα δεν έχουμε συνηθίσει. Τόση φτώχεια προσωπικοτήτων στην αγορά, που κάνει τους περισσότερους υπάρχοντες πρωταγωνιστές να φαντάζουν αόρατοι και έναν δεινό τραπεζίτη-τεχνοκράτη της μνημονιακής εφαρμοστικότητας να μοιάζει εθνοσωτήρας.

gimar@enet.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια