χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη


Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι τα παλικάρια και οι καπετάνισσες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που σήκωσαν παντιέρα εξέγερσης κατά του Γ. Παπανδρέου, ζητώντας του να παραιτηθεί για να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, είχαν στο μυαλό τους τον Αδωνι του ΛΑΟΣ, γνωστό και ως «ο μπουμπούκος» της Ευγενίας, ή τον Βορίδη, το νεαρό της γνωστής....
φωτογραφίας με το τσεκούρι ή ακόμα τον Ροντούλη και τα γομάρια του.


«Το χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη» θα συνοδεύει για πάντα το «πράσινο» στρατόπεδο, βουλευτές, υπουργούς και το σημερινό αρχηγό τους, που συναίνεσαν σε αυτό το ξέπλυμα με το μανδύα της εθνικής συναίνεσης.


Αυτή η κυβέρνηση, που σχηματίστηκε άρον άρον με ό,τι πιο αταίριαστο υλικό υπάρχει στην πολιτική αγορά, δεν μπορεί ούτε να μακροημερεύσει ούτε να σώσει τη χώρα ούτε να κυβερνήσει επί της ουσίας. Είναι απλώς ένα όχημα ευκαιριακής πολιτικής νομιμοποίησης μιας ευρύτερης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που θα ψηφίσει όσα απαιτούν οι δανειστές της χώρας, και που θα δεσμεύουν τις επόμενες κυβερνήσεις. 
Γι' αυτό στη Βουλή είναι το παιχνίδι, εκεί θα υποθηκευτεί το μέλλον των εργαζομένων, εκεί θα υλοποιηθούν όσα η Μέρκελ και ο Σαρκοζί απαιτούν, και όχι στο κυβερνητικό επιτελείο.


Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση. Ομως οι εγχώριοι υποστηρικτές αυτού του σχήματος, που επέβαλαν και τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό, φαίνεται έχουν άλλα σχέδια. Επιδιώκουν την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού της χώρας εις βάρος των δύο μεγάλων κομμάτων. Γι' αυτό τα κέντρα που επέβαλαν αυτή τη συγκυβέρνηση θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να τη στηρίξουν και να παρατείνουν τη θητεία της.


Το ξέρει καλά αυτό ο Αντώνης Σαμαράς, που αμέσως μετά την ορκωμοσία του σχήματος άρχισε να το αντιπολιτεύεται, παρά το γεγονός ότι ήταν ένας εκ των δύο αρχιτεκτόνων και συμμετέχει ενεργά με σημαντικά στελέχη. «Το στηρίζουμε αλλά δεν συγκυβερνούμε...» είπε, σε μια προσπάθεια να αρνηθεί για ακόμη μία φορά την πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι δανειστές και η οποία τον σέρνει από το μανίκι. Επιχειρεί να παραμυθιάσει για ακόμη μία φορά με εύκολα λόγια τους πολίτες, που παρακολουθούν αμήχανοι τις εξελίξεις. 


Βέβαια, αν σκεφτεί κανείς τι έλεγε ο εν λόγω αρχηγός πριν από δέκα μέρες -ότι δεν θα συναινέσει στο λάθος, δεν θα μπει στην κυβέρνηση και ότι θέλει εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου-, δεν μπορεί παρά να γελάσει με το χάος της σκέψης του ανδρός. Αυτός ο αρχηγός, λοιπόν, το επόμενο διάστημα, επειδή ακριβώς ξέρει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνήσει, θα συνεχίσει να το «παίζει» αντιπολίτευση.


Ο έτερος συνεταίρος αυτού του κυβερνητικού σχήματος, το ΠΑΣΟΚ, έχει μέλλον αβέβαιο. Ο Γ. Παπανδρέου το στηρίζει, αλλά στο κόμμα αυτό είναι πολλοί που του την έχουν στημένη και περιμένουν τον κατάλληλο χρόνο να θέσουν θέμα ηγεσίας. Σε αυτή την περίπτωση η εσωκομματική σύγκρουση δεν θα αργήσει να έρθει, αν δεν είναι ήδη προ των πυλών, και δύο τινά μπορεί να συμβούν: ή ο Γ. Παπανδρέου να αρνηθεί να ανοίξει τις διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού, οπότε το πρώτο κόμμα που στηρίζει την κυβέρνηση θα περάσει κίνδυνο διάστασης, ή να ανοίξει η διαδικασία εκλογής νέου. 


Και στις δύο περιπτώσεις θα υπάρχει εσωκομματική σύγκρουση και οι εξελίξεις θα λειτουργούν υπονομευτικά στη νέα κυβέρνηση. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να αποδεχθούν όλοι να οδηγήσει ο Γ. Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, για να επωμιστεί αυτός το κόστος της εκλογικής ήττας και συρρίκνωσης των ποσοστών, για να ξεκαθαριστούν μετά οι εσωκομματικοί λογαριασμοί. 
Σε κάθε περίπτωση, το ΠΑΣΟΚ στο εγγύς μέλλον δεν θα είναι αυτό που ήταν μέχρι τώρα. Θα περάσει βαθιά κρίση ταυτότητας και ενότητας, ανοίγοντας με αυτό τον τρόπο το δρόμο για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού που άλλοι σχεδιάζουν.


Αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα της νέας κυβέρνησης, γι' αυτό όσοι χαίρονται ας κρατηθούν...

sokos@enet.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια