η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Μετά τις εκλογές του 2009 κανείς δεν περίμενε ότι δύο χρόνια αργότερα η ελληνική κοινωνία θα βούλιαζε στο τέλμα τηςαπογοήτευσης και της κατάθλιψης.
 Κανείς δεν φανταζόταν οτι το άγχος , η αγωνία και ο φόβος θα κατέκλυζαν την ψυχή και το μυαλό μας...
και θα εξαφάνιζαν κάθε σπίθα αισιοδοξίας για το εγγύς και απώτερο μέλλον. Ουτε μπορούσε κανείς να διανοηθεί οτι οι εκ φύσεως μαχητικοί και δαιμόνιοι Ελληνες θα μετατρέπονταν σταδιακά σε sui generis σαλιγκάρια που....

παθητικά περιμένουν το χέρι που θα τα μαζέψει για να τα μαγειρέψει ποικιλοτρόπως.
 Η ψυχολογία μας είναι πολύ χειρότερη από την οικονομική μας κατάσταση και αυτό μας καθιστά την ευκολότερη λεία γιά τους" λίγους'' επιτήδειους αδελφοκτόνους.
 Η ιστορία μας καταμαρτυρεί οτι υποφέραμε πολλά δεινά τους τελευταίους αιώνες κι'όμως αντέξαμε, αντισταθήκαμε, πολεμήσαμε και επιβιώσαμε. Τώρα όμως είναι διαφορετικά. Ισως , μάλιστα ,να είναι η πρώτη φορά που η οργή μας δεν προλαβαίνει να εκδηλωθεί γιατί μεταλλάσσεται σε έναν ανθρωποφάγο πεσιμισμό.Εχουμε μετατραπεί σε ένα παθητικό κοινωνικό σύνολο που δεν φαίνεται να μπορεί να αντλήσει δύναμη ούτε από το Θεό !
 Πρέπει κάτι να κάνουμε, κάπως να αντιδράσουμε ,να απεγκλωβιστούμε και να αποδράσουμε απ' αυτό το ψυχοφθόρο νεφέλωμα που μας καταδικάζει στον αφανισμό .
 Κι' αν η ελπίδα πέθανε , εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να υπάρχουμε με ή χωρίς αυτήν. Αυτό είναι δύσκολο βέβαια , αλλά ενεργοποιεί ένα σωτήριο αυτοαμυντικό μηχανισμό που θα μας απελευθερώσει από τα δεσμά στα οποία κάποιοι " γνωστοί και μη εξαιρετέοι " μας καταδίκασαν.
 Πρέπει πάντα να θυμόμαστε οτι οι εκάστοτε δήμιοι των λαών αδυνατούν να αντιμετωπίσουν και να χαλιναγωγήσουν οτι δεν γνωρίζουν. Και είναι βέβαιο οτι δεν γνωρίζουν " τον ξεσηκωμό των απελπισμένων !!! " 



zouzouni

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια