άρρητος αριθμός ...



ΣΤΑΘΗΣ Σ. 2.ΙΧ.2011 stathis@enet.gr
«Τα λεφτά πάνε στα λεφτά» έλεγε ο πατέρας μου, θαρρώ κι άλλοι, καθώς λαϊκή η ρήση και αιώνων σοφίας η απόφανση- -πλην όμως, σε πέντε λέξεις, εξ ων οι δύο ίδιες, σαράντα τόμοι Πολιτικής Οικονομίας και τέσσερις - πέντε χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας....

Στο τελευταίο αποχαιρετιστήριο λακωνικό γραφτό του ο Λεωνίδας Κύρκος εκφράζει τη συντριβή του για το Κόκκινο Αστέρι του Κρεμλίνου που έσβησε βουτηγμένο στη βία, το ψέμα και την ντροπή.


Ηταν λοιπόν, ώς το τέλος του, κομμουνιστής.


***


Για όσους δεν το έχουν διαβάσει αντιγράφω:


«Φεύγω.


Ζήσαμε, η γενιά μου -


μια συναρπαστική περιπέτεια.


Γνώρισα από κοντά τη φτώχεια,


τους κατατρεγμούς, τη φρίκη.


Αλλά σε διαλείμματα


και τη χαρά.


Κι έβαλα το λιθαράκι μου


στον αγώνα για το φως,


το δίκαιο και την Ανθρωπιά.


Ενοιωσα συντετριμμένος


όταν έσβυσε το κόκκινο αστέρι


στην κορυφή του Κρεμλίνου


βουτηγμένο στη βία, το ψέμμα


και την ντροπή.


Αλλα πίστεψαν οι άνθρωποι,


άλλα λάλησαν οι προφήτες.


Οπως άλλος ήταν ο Σοσιαλισμός».


Το ίδιο λιτός ο Λεωνίδας στον αποχαιρετισμό, όπως και ο Χαρίλαος. Ελπίζω εκεί στο επέκεινα να ανάβουν παρέα κάθε βράδυ το Κόκκινο Αστέρι του Σοσιαλισμού, φάρο για τα διαστρικά ταξίδια του μέλλοντος των ανθρώπων.


Η δικιά μου γενιά το πιθανότερο να μη δει αναμμένο ξανά ούτε στο Κρεμλίνο ούτε αλλού, ούτε το Αστέρι ούτε το Σφυροδρέπανο.


Ομως ο αγώνας για τον Σοσιαλισμό με Ελευθερία, Δημοκρατία και σεβασμό στον Ανθρωπο θα συνεχίζεται και επί των ημερών μας και επί των επομένων γενεών. Ως τον Κομμουνισμό και την Αναρχία.


Ο λόγος είναι ένας και απλός, όπως τον διατύπωσε ο Εζρα Πάουντ: ο άνθρωπος δεν είναι ο τόκος.


Ο καπιταλισμός, το σύστημα που ελευθέρωσε τους ανθρώπους απ' τη σκλαβιά της δουλοπαροικίας, έχει φάει από καιρό τα ψωμιά του κι από καιρό επίσης τρώει το ψωμί των ανθρώπων -συχνά δε και τους ίδιους...


Ολοι κατά βάθος γνωρίζουμε την αλήθεια, το ότι δεν την επιλέγουμε συνιστά το ανθρώπινο αίνιγμα.


Ή την ανθρώπινη τραγωδία, αν μείνουμε στο «τι έστιν η αλήθεια;» του Πόντιου Πιλάτου και τη σιωπή του Χριστού που ακολούθησε...



(Βα)κούφια η ώρα! Στα εύκολα και τα ήσσονα κάνει τον χουβαρντά (και μάλιστα μόνον στα λόγια) ο Ερντογάν-αγάς. Οπως για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης -χρόνια μας «παίζει» η Τουρκία- ή, τώρα, για την ακίνητη περιουσία των Βακουφιών στην Πόλη. Κόστος βγάζουν από πάνω τους


οι νεο-Οθωμανοί - περισσότερο τους κόστιζαν οι σωρηδόν καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον τους απ' τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Πόσω μάλλον να κάνουν τον «καλό» κι αποπάνω δηλώνοντας ότι θα επιστρέψουν (αν τα επιστρέψουν ποτέ) τα αρπαγμένα.


«Τούρκικο παζάρι» εφάμιλλο της «ρωμαίικης κουτοπονηριάς» - κι ευκαιρία για τους Οθωμανούς τύπου Νταβούτογλου να δείξουν στην Εσπερία ένα «ευρωπαϊκό», έστω κι επί στιγμήν, πρόσωπο - για τα μείζονα όμως, όπως η κατοχή της μισής Κύπρου, όπως η Κυπριακή ΑΟΖ (αλλά και η ελληνική που δεν τολμάει το Ανδρείκελο να ανακηρύξει), όπως το casus belli με την Ελλάδα - για όλα τα σοβαρά και τα σπουδαία η Τουρκία όχι μόνον μένει αμετακίνητη στις θέσεις της αλλά συνεχώς κερδίζει έδαφος,


και επωφελούμενη της ελληνικής πολιτικής κατευνασμού, δημιουργεί γκρίζες ζώνες, διεκδικεί το μισό Αιγαίο έως τον 25ο Μεσημβρινό και οργανώνει στη Θράκη συνθήκες Βοσνίας και Κοσσυφοπεδίου.


.....................................


Ας αφήσουμε λοιπόν τις ανοησίες τύπου ΜΚΟ κι άλλων πρακτόρικων «Παρατηρητηρίων» για τα Βακούφια και τα Βατοπέδια, τα Κοσσυφοπέδια είναι το πρόβλημα...


(Το ότι ο έλληνας Πρωθυπουργός-εντολοδόχος της Τρόικας έσπευσε να ευχαριστήσει τον Ερντογάν-αγά δεν εκπλήσσει. Δεν χρειάζεται να του βάζουν πάντα «το πιστόλι στον κρόταφο» για να χορεύει ζεϊμπέκικα) -και να τα ξεφτιλίζει κι αυτά λες και χορεύει τσα-τσα...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια