η έναρξη για την επόμενη φάση
Ένας προσεκτικός παρατηρητής , τριγυρνώντας στα μπλογκ θα δει πως η έναρξη για την επόμενη φάση – την πιο οδυνηρή – έχει ξεκινήσει.

Η φάση μιας τιμωρίας που δυστυχώς θα ζήσουμε όλοι, φταίχτες και μη, μια τιμωρία που θα την συνειδητοποιήσουν επί τέλους με το χειρότερο τρόπο, και οι απόντες από όλα τα καλέσματα.


Πολλοί εδώ μέσα , μπλόγκερς, όχι απλά τους τελευταίους μήνες, αλλά τα τελευταία χρόνια, έχοντας αυτό το ελεύθερο «βήμα» προς το κόσμο προσπάθησαν να κάνουν ότι πέρναγε από το χέρι στα πλαίσια μιας ηλεκτρονικής ενημέρωσης, για να βάλουν ένα λιθαράκι στην αφύπνιση.

Άλλοι με στοιχεία και γνώσεις, άλλοι με το ταλέντο τους, τη χαρισματικότητά τους, άλλοι λέγοντας τα «χοντρά έξω από τα δόντια» και στο τέλος με κινήσεις.... ακόμα πιο προχωρημένες, πολλοί μαζί με μια κοινή ιδέα πως η αντίδραση δεν μπορούσε να γίνει μόνο με το πληκτρολόγιο, έβαλαν τα δυνατά τους να γίνει η σπίθα των αγανακτισμένων, ποτάμι ίσως και θάλασσα.

Και υπήρξε πολύς κόσμος που άκουσε τα καλέσματα και κατέβηκε στους δρόμους.

Φωνάξαμε, μοιραστήκαμε τις αγωνίες μας, τα προβλήματά μας, όσοι κατεβήκαμε με τους συνανθρώπους πους μας. Βιώσαμε σκηνές πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα. Μοιραστήκαμε τους προβληματισμούς μας. Αναρωτηθήκαμε πολλές φορές τι μπορεί να γίνει. Μιλήσαμε όχι μέσα από χαρτιά και κομματικές υποδείξεις αλλά με λόγια δικά μας αυθόρμητα. Χωρίς τυφλοσούρτες και παπαγαλισμούς.

Κακά τα ψέματα όμως η μεγάλη μάζα δεν ακολούθησε. Η μάζα που επιβαλλόταν να είναι παρούσα σύσσωμη λόγω της τραγικότητας των στιγμών που ζούμε. 

Ο λαός που θα υποστεί απανωτά χτυπήματα χωρίς έλεος.

Και η μάζα που δεν ακολούθησε περιείχε εκείνους που δεν έχουν ξεκολλήσει ακόμα από το καναπέ τους και ζουν τα προσωπικά τους παραμύθια, ανίδεοι για τη λαίλαπα που έρχεται, περιέχει όμως κι εκείνους που ενώ γνωρίζουν θεώρησαν πως το κίνημα της πλατείας απειλούσε τα δικά τους κάστρα...

Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι ακόμα φυλακισμένο σε διαφόρων είδους φυλακές.

Δεν μπορεί να αισθανθεί ούτε να κατανοήσει τι παιχνίδι έχει παιχτεί και στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη και το κόσμο. 

Υπάρχει κόσμος που έχει σταματήσει το χρόνο σταθερό σε ένα σημείο κάτι χρόνια πριν και δεν έχει αντιληφθεί τις αλλαγές που έρχονται γοργά σε όλη την ανθρωπότητα.

Ακόμα και πολιτικές δυνάμεις που σέρνονται σαν φαντάσματα άλλων καιρών αγνοώντας πως έχουν πεθάνει. Πολλοί άνθρωποι θα καταλάβουν τι ακριβώς έχει συμβεί όταν θα τραβηχτεί το χαλί κάτω από τα πόδια τους και θα πέσουν στο σκληρό δάπεδο χωρίς κανένα χέρι να τους προλάβει από το τσάκισμα.

Πολλοί άλλοι θα καταλάβουν, όταν, μέσα στη γενική δυστυχία σε ένα κράτος γκρεμισμένο και πτωχευμένο, τα κόμματά τους που ακόμα τώρα συνεχίζουν να βλέπουν σαν αλάθητους Πάπες, θα ξεσκεπαστούν αναγκαστικά γιατί δεν θα μπορούν να δώσουν πλέον καμιά πειστική εξήγηση είτε για την ανικανότητά τους είτε για τον ύποπτο και προδοτικό ρόλο τους, είτε γιατί απλά ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα κι εκείνα ξέμειναν στη ανάποδη μεριά.

Πολλούς από τους παλιούς εδώ μέσα τους βλέπω ήδη να στέκονται απέναντι, παρατηρητές πλέον όσων θα συμβούν. Δεν ξέρω πόσοι θα έχουν την αντοχή να μείνουν στη πρώτη γραμμή, έστω κι αν βλέπουν την απαξίωση της πλειοψηφίας να κάνει κάτι σημαντικό για τη ζωή και τη ζωή των παιδιών της. Δεν ξέρω πόσοι θα αρνηθούν να δείξουν κατανόηση σε όσους τόσο αισχρά αδιαφόρησαν την ώρα που όλα ακόμα είχαμε καιρό να τα κάνουμε αλλιώς.

Κι εγώ δεν ξέρω αν κάποια στιγμή θα πω απλά άντε να χαθείτε ανθρωπάκια. Να πέσετε για να καταλάβετε την ανοησία σας και τη δειλία σας. Να πέσετε και να πονέσετε όλοι εσείς που η ανθρώπινη δυστυχία μπορεί να σας αγγίξει μόνο όταν χτυπάει τη δική σας πόρτα κι όταν μάλιστα τη χτυπάει ανεπανόρθωτα.

Πριν δεν υπάρχετε για το κόσμο και ο κόσμος είναι αόρατος για εσάς.

Ειλικρινά δεν έχω αποφασίσει αν αξίζει να γράψουμε έστω και μια ρίγα επί πλέον για όλα αυτά, ή απλά ήρθε καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους όσοι δεν κούνησαν το δαχτυλάκι για να προστατέψουν το σπίτι τους που γκρεμιζόταν.

Ο καιρός των προειδοποιήσεων πέρασε.

Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουμε όλοι μαζί το λογαριασμό.


από το blog Ιστορίες Συνωμοσίας
http://www.ramnousia.com

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια