Σιγά σιγά το βαρελάκι στράγγιξε

Αφού μείναμε πανί με πανί, ιδίως οι μισθωτοί/συνταξιούχοι, αυτοί πέραν πάσης αμφιβολίας και υπεράνω πάσης υποψίας, πάνε τώρα να φορολογήσουν και τη... φόδρα.

Τόσοι σπουδαγμένοι οικονομολόγοι, καθηγητές, ντοκτοράδες, υπουργοί, το Γιούρογκρουπ, η Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ και το....

λουρί της μάνας και δεν κατάλαβαν το... τερατωδώς δύσκολο, πως όταν παίρνεις νερό από το ίδιο βαρέλι, έχει βίτσιο το ρημάδι κάποτε ν' αδειάζει.

Στους δύο δρόμους που είχαν να διαλέξουν: ο ένας, να ρίχνουν, πότε πότε, νερό στο βαρέλι, ώστε να μη στεγνώσει, και ο άλλος, η φανταστική περίπτωση να στραφούν για υδροδότηση της αποξηραμένης οικονομίας στις μεγάλες, ασύλληπτες δεξαμενές, προτίμησαν να μείνουν στο... παραδοσιακό βαρελάκι των πολλών με τα χαμηλά -φανερά- εισοδήματα και την υψηλή -όλο και ψηλότερη- φορολογία. Ωσπου ήρθε η -για όλους αναμενόμενη, πλην αυτών που την προκάλεσαν- αφυδάτωση· στράγγιξε το βαρελάκι.

Τώρα, μετά τα σκληρά μέτρα στη θεωρία, στην πράξη οι μεγάλες δεξαμενές, την επομένη της ψήφισης του (κατ' όνομα...) Μεσοπρόθεσμου και του Εφαρμοστικού (νεόκοπη λέξη, ό,τι πρέπει για την περίσταση!), έστρωσαν κάτω νόμους και συμβούλους (που δεν αποκλείεται κάποιοι να είναι και σύμβουλοι της κυβέρνησης, ακόμα και εισηγητές των νόμων· τα έχει αυτά το σύστημα...) και άρχισαν... εκτροπές υδάτων σ' άλλη γη, σ' άλλα μέρη που κανένα δεν ξέρουνε και κανείς δεν τους ξέρει ή προς άλλες -φορολογικά επωφελέστερες- χρήσεις: π.χ. νερό που πριν ήταν για πότισμα, το περνούν τώρα στα νερά της μπουγάδας.

Σημειώνονται όλα αυτά, αναλυτικά και με «κουφά» παραδείγματα, στο δισέλιδο ρεπορτάζ του Θάνου Τσίρου («Κυριακάτικη», 3/7). Πώς «Το μεσοπρόθεσμο ανοίγει νέες μαύρες τρύπες» και πώς «Πέρα από κάθε λογική, επιβάλλονται ακόμα πιο σκληρά μέτρα εν μέσω ύφεσης και το εγχείρημα κρέμεται από μια κλωστή». Τρεις καθηγητές μπορούν να διαλύσουν μία Γερμανία, έλεγε κάποτε ο Βίσμαρκ.

ΜΑΝΤΑΙΟΣ