Μια πρόταση απ 'την Πλατεία

Γιατί να πληρώνουμε τις συνέπειες των πράξεων άλλων και να μην αναλάβουμε τις ευθύνες των δικών μας πράξεων ;                                                       
Το πρότυπο του ελευθέρου ανθρώπου , δεσπόζει στην ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων . Η αξία της ελευθερίας για τον λαό μας , είναι φανερή τόσο από την επιλογή ως εθνικού ύμνου , του Ύμνου εις την Ελευθερίαν , όσο και από....
την φράση Ελευθερία η Θάνατος  , την οποία πάμπολλές φορές επέλεξαν να αναφωνήσουν οι πρόγονοι μας .                                                                                     Σε επίπεδο πολιτειακής οργάνωσης , το πολίτευμα που εκφράζει το ελεύθερο φρόνημα των ανθρώπων και στο οποίο το φρόνημα αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση  , είναι η δημοκρατία .  


Η δημοκρατία είναι  από εκείνα τα πολιτεύματα τα οποία δεν μπορούν να επιβληθούν σ’ ένα λαό , αλλά αντίθετα επιβάλλονται από τον λαό . Και για να γίνει αυτό πρέπει η κοινωνία ν ’απαρτίζεται από πραγματικούς πολίτες .Δηλαδή από άτομα που έχουν την διάθεση και αισθάνονται την ηθική υποχρέωση απέναντι στον εαυτό τους και στο κοινωνικό σύνολο , ν ’ασχοληθούν με τα κοινά για το συμφέρον του συνόλου και δεν θέλουν ν ’αφήσουν την διαχείριση της ζωής τους σε άλλους .Θα πρέπει επίσης να μπορούν ν ’ασκήσουν στοιχειώδη κριτική και έλεγχο επί παντός επιστητού.                                            


Εάν όμως περιμένουμε την πολιτική ωρίμανση των πολιτών για να εγκαθιδρυθεί πραγματική δημοκρατία σε μια χώρα , συμπεριλαμβανομένης και της  χώρας μας , τότε αυτό ίσως να μην συμβεί ποτέ . Και αυτό διότι αυτοί που νέμονται την εξουσία δεν θέλουν με κανένα τρόπο να την παραδώσουν και με το πρόσχημα της πολιτικής ανωριμότητας του λαού αλλά και με την αποδόμηση της Παιδείας διαιωνίζουν την παρούσα κατάσταση προς όφελος τους .                                                   


Η ωρίμανση σε όλα τα ζητήματα επιτυγχάνεται  μόνο μέσω της έμπρακτης προσπάθειας και αναμφισβήτητα μέσω των λαθών που αναπόφευκτα γίνονται . Σηκώνεσαι , περπατάς , πέφτεις , μαθαίνεις απ’ τα λάθη σου , ξανασηκώνεσαι και συνεχίζεις .  Η πολιτική ωρίμανση του λαού γίνεται μέσω της ίδιας της άσκησης της εξουσίας από τον ίδιο τον λαό. Οι όποιες πιθανές λανθασμένες επιλογές ,  δεν θα πρέπει να μας τρομάζουν και δεν  θα πρέπει να αποτελούν πρόσχημα προς το ιδιωτεύειν .Η παρούσα δε τραγική κατάσταση της χώρας μας και ο αρνητικός αντίκτυπος που όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητα μας δεν μας δίνουν άλλη επιλογή .  


Είτε αναλαμβάνουμε ν’ αποφασίζουμε εμείς για την ζωή μας , είτε δεχόμαστε συνειδητά την ζωή της υποτέλειας .                                                               Και βέβαια η συμμετοχή αυτή στα κοινά δεν μπορεί να περιοριστεί στην ψήφο κάθε τέσσερα χρόνια . Η εκάστοτε  εκλεγμένη κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την όποια , νωπή ή όχι , λαϊκή εντολή μπορεί να εφαρμόζει οποιαδήποτε ατζέντα θέλει , ανεξάρτητα από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και εξαγγελίες στο όνομα της δημοκρατίας . Για τον λαό…αλλά χωρίς τον λαό. Και είναι φανερή , σε πολλά μείζονα θέματα , η  μεγάλη αντίθεση μεταξύ της λαϊκής βούλησης και της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής .                                                                   


Μόνη λύση από το αδιέξοδο που βρισκόμαστε είναι η αλλαγή του πολιτεύματος , η εγκατάλειψη του ολιγαρχικού τρόπου διακυβέρνησης που υφιστάμεθα , και  η επιστροφή στην αληθινή , Άμεση Δημοκρατία . 


Αυτό πρέπει να είναι για όλους μας το πρωτεύον ζήτημα του αγώνα μας και η βασική διεκδίκηση υπεράνω όλων των άλλων θεμάτων . Χωρίς αυτή την αλλαγή είμαστε καθηλωμένοι , αποκομμένοι από τις εξελίξεις και ανήμποροι ν΄ αντιδράσουμε .                                         
Η πραγματοποίηση αυτής της αλλαγής μπορεί να γίνει είτε με ασφυκτική πίεση των πολιτών προς τα κόμματα εξουσίας ( διαδηλώσεις , συλλογή υπογραφών , έμπρακτη αποδοκιμασία του πολιτικού καθεστώτος και απονομιμοποίηση της ύπαρξης του μέσω αποχής ή λευκού στις εκλογικές διαδικασίες ) , ώστε ν ‘αναγκαστούν να προβούν στις απαραίτητες αλλαγές  , είτε με κατάληψη της εξουσίας , μέσω των οδών του υπάρχοντος συστήματος και Αναθεώρηση ή συγγραφή καινούργιου Συντάγματος.                                                                          Σε κάθε περίπτωση η χρήση βίας θα πρέπει ν ’αποφευχθεί πάση θυσία , καθώς αποτελεί ταφόπλακα της όλης προσπάθειας .                                                            


Οι πολίτες της πρώτης Αθηναϊκής δημοκρατίας , δεν ήταν ειδήμονες των πολιτικών επιστημών . Απλά αποφάσισαν και κατέλαβαν την εξουσία και πήραν την τύχη και την ζωή τους στα χέρια τους . Παρόμοια τομή στα πολιτικά πράγματα με αυτήν της δημοκρατίας του Κλεισθένη , αποτελεί και η συγγραφή του Συντάγματος το οποίο επέβαλλε ο Ελληνικός λαός στον Όθωνα , με προεξέχουσες  μορφές του αγώνα τον Δημήτριο Καλλέργη   , τον Μακρυγιάννη και τον Ανδρέα Μεταξά στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 . Και στις δύο περιπτώσεις ο παράγοντας της λαϊκής βούλησης και πράξής υπήρξε καθοριστικός .                                                                                               Είναι επιτακτική ανάγκη για να βγούμε από το τέλμα , να επιστρέψει η άσκηση της Νομοθετικής  εξουσίας στον λαό και το Βουλευτικό σώμα να περιοριστεί στον ρόλο του εισηγητή των νομοσχεδίων και του διεκπεραιωτή της βούλησης της πλειοψηφίας του λαού. Η λύση αυτή δεν είναι ουτοπική . 
Για παράδειγμα , μπορεί να δημιουργηθεί Εκκλησία του Δήμου , αποτελούμενη από κληρωτούς πολίτες  ,( ίσως το ένα έβδομο του εκλογικού σώματος , όπως στην αρχαία Αθήνα) , με θητεία ένα έτος ή μια και μόνη ψηφοφορία. Αυτό το σώμα θα έχει ως κύριο σκοπό την επικύρωση ή όχι του προϋπολογισμού αλλά και θα μπορεί να αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα αντί της κυβέρνησης ,εφόσον κληθεί να το πράξει  , με την συγκέντρωση ενός αριθμού υπογραφών (π.χ 200.000 )από τους πολίτες . 
Η ψηφοφορία θα μπορεί να γίνεται στον τόπο διαμονής του καθένα  και κατόπιν οι ψήφοι θα συγκεντρώνονται και θα μετρώνται από έναν κρατικό μηχανισμό (όπως στις βουλευτικές εκλογές ).                                                                                            Βραχυπρόθεσμα βέβαια, μπορούμε να αρκεστούμε σε κάτι λιγότερο σύνθετο ,όπως η δημιουργία ενός μηχανισμού, ο οποίος θα ενεργοποιεί την διαδικασία διεξαγωγής δημοψηφισμάτων στα οποία θα συμμετέχει όλο το εκλογικό σώμα (παρόμοιος με τον παραπάνω ).Θα πρέπει να γίνει κατανοητό το ότι οι επιμέρους λεπτομέρειες  και δυσκολίες του εγχειρήματος δεν πρέπει να αποτελούν αιτία για απόρριψη του . Εάν καταλήξουμε στο συμπέρασμα της αναγκαιότητας αλλαγής του πολιτικού συστήματος και πιστέψουμε στην ορθότητα της επιλογής για Άμεση Δημοκρατία , τότε θα πρέπει να κινήσουμε γη και ουρανό και να κάνουμε τ αδύνατα δυνατά για να την εφαρμόσουμε .                                                                                           Σε αυτούς που λένε ότι με αυτόν τον τρόπο  δεν θα μπορεί ν΄ ασκήσει η κυβέρνηση αποτελεσματικά τα καθήκοντα της και την εξουσία , η απάντηση είναι ότι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να ασκεί η κυβέρνηση  εξουσία . 
Η Πολιτεία την οποία πρέπει να ιδρύσουμε  ,  ομοιάζει με καράβι όπου ναι μεν υπάρχει καπετάνιος που κρατά  το πηδάλιο , αλλά την ρότα του ταξιδιού την ορίζει το πλήρωμα .                                       Με αυτόν τον τρόπο ο ίδιος ο λαός αναλαμβάνει την ευθύνη για όλα τα δρώμενα στην χώρα του , παίρνει την τύχη του στα δικά του χέρια και ξεφορτώνεται όλους αυτούς που νέμονται την περιουσία του , καταπατούν την αξιοπρέπεια του και καπηλεύονται τους αγώνες του για τις δικές τους κομματικές , προσωπικές και άλλες σκοπιμότητες .                                                                                                                  


Όπως άλλωστε είπε και ο ‘φίλος’  Σαμουηλ Χαντιγκτον στο βιβλίο του ‘Πόλεμος των πολιτισμών ‘ < …για να λειτουργήσουν οι (Αμερικανικού τύπου ) ‘δημοκρατίες’ θα πρέπει οι πολίτες να γίνουν παθητικοί .> Από αυτή την παθητικότητα λοιπόν πρέπει να βγούμε , εάν θέλουμε να ξαναζωντανέψουμε . Και για να γίνει αυτό , η επιστροφή στην Άμεση Δημοκρατία είναι μονόδρομος