Λέξεις άγνωστες για το ΠΑ.ΣΟ.Κ «ευθύνη», «διαφάνεια» και «κοινωνική δικαιοσύνη»!»


    Μιλώντας στον Ρ/Σ ΣΚΑΙ FM (εκπομπή του κ. Α. Πορτοσάλτε), ο Βουλευτής Α΄Αθηνών Καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής ως προς το θέμα των συμβασιούχων που εργάζονται στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων:
«Με σειρά αποφάσεών του...
(ασφαλιστικά μέτρα) το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε προσωρινώς 166 συμβασιούχους στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παρέχουν την εργασία τους κατά τις ως τώρα συμβάσεις τους, ως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης.  Μιας απόφασης η οποία, με τα σημερινά δεδομένα εκδίκασης των υποθέσεων, αναμένεται να εκδοθεί σε δύο με τρία χρόνια.  
Επισημαίνεται ότι οι αποφάσεις αυτές ασφαλιστικών μέτρων εκδόθηκαν ύστερα και από την αποδοχή του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων ότι οι ως άνω συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην υπηρεσία καθαριότητας.
 Το σκεπτικό των αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων, τεκμηριωμένο με σειρά παραπομπών στη νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τώρα πια Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου) αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τη νομοθεσία που θέσπισε η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και, συγκεκριμένα, το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Και κυρίως για το ν. 3812/2009, με τον οποίο ο αρμόδιος Υπουργός κ. Γ. Ραγκούσης έσπευσε, τρεις μόλις μήνες μετά τις εκλογές του 2009, να καταργήσει τη μοριοδότηση –κατά 50%- προϋπηρεσίας, η οποία είχε εισαχθεί με το ν. 3320/2005 επί Νέας Δημοκρατίας για τους υπηρετούντες συμβασιούχους.  
Και διερωτάται κανείς προς τι τόση βιασύνη και τέτοιες «προτεραιότητες» από την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου σε βάρος των συμβασιούχων, όταν άφησαν ως τον Μάρτιο –και βάλε- του 2010 την οικονομία μας αθωράκιστη μέσα στη δεινή κρίση και φθάσαμε στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο;  Θυμίζω μάλιστα εδώ ότι προεκλογικώς, και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2009, σε συνέντευξη τύπου των δύο τότε αρμόδιων για τα θέματα των συμβασιούχων, ήτοι των κ.κ. Καστανίδη και Ρόβλια, το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν αφειδώς και ανενδοιάστως τα εντελώς αντίθετα:  
Ήτοι διευρυμένες μονιμοποιήσεις όσων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και γενναία αύξηση της μοριοδότησης προϋπηρεσίας!!  Με τέτοιες μεθόδους παραπλάνησαν τους συμβασιούχους και τώρα, βεβαίως, εισπράττουν τις συνέπειες των κραυγαλέων αντιφάσεών τους.  Το κακό είναι ότι αδικούν καταφώρως τους συμβασιούχους και τους οδηγούν σε μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες για να διεκδικήσουν αυτονόητα δικαιώματά τους, κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα και την λοιπή ελληνική νομοθεσία αλλά και από το ευρωπαϊκό δίκαιο.  
Πέραν τούτου η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ξαναφέρνει –όπως το έκανε από το 1999 ως το 2004- την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταδίκης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λόγω παραβίασης της κοινοτικής οδηγίας του 1999 για την προστασία των συμβασιούχων, ενώ το θέμα είχε κλείσει με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως είχε αμετακλήτως αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2007.
Συγκεκριμένα, και με αφορμή την απαράδεκτη στάση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και έναντι των συμβασιούχων του Δήμου Αθηναίων, υπενθυμίζω –κάτι που έκανα επανειλημμένα ήδη από τον Νοέμβριο του 2009, όταν ψηφιζόταν ο ψευδεπίγραφος ν. 3812/2009 περί προσλήψεων- ότι εφαρμόζοντας –και μάλιστα μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ενώ το θέμα εκκρεμούσε επί ΠΑΣΟΚ σχεδόν δέκα χρόνια- το Σύνταγμα και την κοινοτική νομοθεσία, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μονιμοποίησε, με το π.δ. 164/2004, πάνω από 33.000 συμβασιούχους που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. 
 Ενώ καθιέρωσε, παράλληλα, με τον ν. 3320/2005, για τους λοιπούς μοριοδότηση 50%, και σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. ΚΕΠ) πάνω από 50%.  Έτσι, άλλωστε, έκλεισε και η τεράστια εκκρεμότητα που, όπως προανέφερα, δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση στο πεδίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προ του 2004.  Ειδικότερα, τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκριναν ότι ο ως άνω συνδυασμός ρυθμίσεων της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ικανοποιούσε πλήρως το κοινοτικό δίκαιο ενώ, ταυτοχρόνως, διαπιστώνεται ότι οι προ του 2004 ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ θα οδηγούσαν τη Χώρα σε καταδίκες από πλευράς κοινοτικού Δικαστηρίου.  
Αντιθέτως με τον ν. 3812/2009 και επικαλούμενη, δήθεν, την εξυπηρέτηση της ευνομίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ήλθε ουσιαστικά να ξανανοίξει τις πληγές που εκείνη είχε δημιουργήσει.  Ειδικότερα η κατάργηση της προσαύξησης κατά 50% της μοριοδότησης προϋπηρεσίας είναι όχι μόνο κοινωνικά άδικη αλλά και αφενός αντισυνταγματική, ως αντίθετη προς την αρχή της ισότητας.  
Αφετέρου δε αντίθετη προς τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει για την προσαρμογή της νομοθεσίας μας, όπως προεκτέθηκε, στην κοινοτική οδηγία του 1999 περί συμβασιούχων.  Αντί λοιπόν να κλείσει το ζήτημα οριστικά από πλευράς κοινοτικού δικαίου το ΠΑΣΟΚ, αμετανόητο και ξεχνώντας το παρελθόν του, αδικεί τους συμβασιούχους και μας οδηγεί και πάλι σε νέες περιπέτειες ενώπιον των οργάνων της Ε.Ε.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική ανευθυνότητας και εμπαιγμού από την πλευρά της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου υπάρχει, ευτυχώς, η αποφασιστικότητα των συμβασιούχων και η δίκαιη κρίση της Ελληνικής Δικαιοσύνης.  Αποκαλύπτεται έτσι τι σημαίνουν για το ΠΑΣΟΚ οι λέξεις «ευθύνη», «διαφάνεια» και «κοινωνική δικαιοσύνη»!»

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια