Ραδιενέργεια: ένα αόρατο κακό. Μας ενδιαφέρει όλους

Καρκίνοι, αιμορραγίες, πεπτικά προβλήματα, λοιμώδη ή ανοσολογικά: οι επιπτώσεις της πυρηνικής ακτινοβολίας, δυνητικά καταστροφικές, ποικίλλουν ανάλογα με τη δοσολογία. Διαβάστε πόσο αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός και ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο…



Στην Ιαπωνία αόρατα σύννεφα μεταφορείς ραδιενεργών...
στοιχείων (ιώδιο, καίσιο) αναδύονται από την κατεστραμμένη πυρηνική μονάδα και κινούνται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και τους ανέμους.
Για τον πληθυσμό, που εκτίθεται σε μόλυνση από τέτοια ραδιενεργά παράγωγα, ο βασικός κίνδυνος είναι η ανάπτυξη καρκίνου (λευχαιμία, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου...) με "ένα κίνδυνο ανάλογο προς τη δόση που ελήφθη", υπογραμμίζει ο καθηγητής Πατρίκ Γκουρμελόν, διευθυντής της ραδιοπροστασίας του ανθρώπου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ραδιοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας (IRSN).

Σε υψηλές δόσεις, υπάρχει μια άμεση σχέση μεταξύ της ποσότητας που λαμβάνεται και της προκαλούμενης παθολογίας. Οι "βάναυσες" ραδιενεργές ακτινοβολίες, όπως αυτές που προκλήθηκαν από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ενδέχεται να προκαλέσουν βλάβες σε χρονική περίοδο δεκαετιών.

Οι βιολογικές επιπτώσεις ποικίλλουν επίσης ανάλογα με τη φύση της ακτινοβολίας και των προσβεβλημένων οργάνων (οι ωοθήκες ή οι όρχεις θεωρούνται 20 φορές πιο ευαίσθητοι από το δέρμα) για τον καρκίνο ή την οδό απορρόφησης (στοματική η δερματική) αλλά και την ατομική ευαισθησία (την ικανότητα αποκατάστασης του DNA).

Οι διανομές ταμπλετών ιωδίου αποβλέπουν στην αποτροπή καρκίνων του θυρεοειδούς, ιδίως μεταξύ των πληθυσμών νέων (βρέφη, παιδιά, έφηβοι, έγκυες και θηλάζουσες...). Ο στόχος είναι να κορεστεί ο θυρεοειδής για να αποφευχθεί η δέσμευση του ραδιενεργού ιωδίου στον αδένα. Όσο για το καίσιο 137 που εισπνέεται, ο οργανισμός κάνει περίπου δύο χρόνια για να το αποβάλει, αλλά εξακολουθεί να υφίσταται επί δεκαετίες στο περιβάλλον, τόνισε.

Οι δόσεις του κινδύνου υπολογίζονται και εκφράζονται σε sievert (Sv) για τον καρκίνο. Η μέγιστη έκθεση σε τεχνητή ραδιενέργεια που επιτρέπεται για το ευρύ κοινό είναι ένα μιλισίβερτ (mSv) ανά έτος. Πάνω από τα 100 mSv, ο κίνδυνος του καρκίνου αυξάνεται κατά 5,5% για κάθε επιπλέον σίβερτ σύμφωνα με την Διεθνή Επιτροπή ραδιολογικής προστασίας (CIPR), λέει ο καθηγητής Iβ Σεμπαστιέν Κορντολιανί, ειδικός στην ραδιοπροστασία στην γαλλική Εταιρεία Ραδιολογίας. Ωστόσο, η "ροή παραγωγής" και ο ομοιογενής ή όχι χαρακτήρας της ακτινοβολίας εμπλέκονται στην αξιολόγηση του κινδύνου προσβολής.

"Εξήντα χρόνια μετά την έκρηξη των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία, υπάρχει πάντα μια μικρή υπέρβαση των καρκίνων στους πληθυσμούς που δέχτηκαν την ακτινοβολία", σημειώνει ο καθηγητής Κορντολιανί. Το υψηλότερο επίπεδο εμφάνισης της λευχαιμίας σημειώθηκε επτά χρόνια μετά τη Χιροσίμα, τονίζει.

Σε περίπτωση δυστυχήματος, η ακτινοβολία μπορεί να φτάσει σε αρκετά σίβερτ για τους ανθρώπους κοντά στον πυρήνα του αντιδραστήρα. Σε περίπτωση δυνατής ακτινοβολίας, τα κύτταρα του μυελού των οστών που παράγουν τα ερυθρά και τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια μπορεί να καταστραφούν και το άτομο που δέχτηκε την ακτινοβολία να πεθάνει. Τα κύτταρα του πεπτικού συστήματος είναι επίσης ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ακτινοβολία, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες.

Χωρίς θεραπεία, το επίπεδο έκθεσης σε 6 σίβερτ είναι θανατηφόρο, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες. Οι επιπτώσεις των χαμηλών δόσεων ακτινοβολίας είναι ελάχιστα γνωστές, και θα μπορούσαν να προκαλέσουν καταρράκτη, ένας κίνδυνος που παρακολουθείται σε επαγγελματίες της υγείας που εκτίθενται σε αυτήν (καρδιολόγοι, για παράδειγμα).

 Ραδιενεργά υλικά που διασκορπίστηκαν στο αέρα μετά τις εκρήξεις που προκάλεσε ο σεισμός στην Ιαπωνία, μπορεί να μολύνουν τα τρόφιμα και το νερό, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εμφάνισης διαφορετικών μορφών καρκίνου ειδικά σε παιδιά και σε έμβρυα.

Τα ραδιενεργά υλικά μεταφέρονται στον αέρα με ελάχιστα σταγονίδια υγρασίας. Μπορεί ένας άνθρωπος να τα εισπνεύσει, αλλά και να βρεθούν στη θάλασσα ή στη γη, μολύνοντας καλλιέργειες, το πόσιμο νερό και τη θαλάσσια ζωή. Το αγελαδινό γάλα είναι ιδιαίτερα ευπρόσβλητο, υποστηρίζουν οι ειδικοί.

Η ραδιενέργεια είναι επικίνδυνη γιατί μπορεί να προκαλέσει αλλαγές ή μεταλλάξεις στο DNA, οι οποίες είναι πιθανό να προκαλέσουν την εμφάνιση καρκίνου. Αν και ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να αποκαταστήσει τις αλλαγές ή τις βλάβες του DNA, ένας άνθρωπος είναι ασφαλής μόνο όταν η διαδικασία αποκατάστασης επέλθει γρηγορότερα από τον χρόνο που απαιτείται για να αντιγραφεί το υλικό που έχει καταστραφεί ή έχει μεταλλαχθεί.

Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν πως τα παιδιά και τα έμβρυα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο γιατί τα κύτταρά τους διαχωρίζονται γρηγορότερα από αυτά των ενηλίκων.Επίσης οι ομάδες αυτές καταναλώνουν περισσότερο γάλα αγελάδας απ' ότι οι ενήλικες και έτσι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, σύμφωνα με ιάπωνα επιστήμονα που ανέλαβε πολλά θύματα της έκρηξης στη Χιροσίμα.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια