Απεργούμε όλοι, αλλά δεν ταλαιπωρούμε τον κόσμο

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη


Οι δημοσιογράφοι συμμετέχουν στην γενική απεργία που έχουν κηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και επομένως σήμερα δεν θα μεταδοθούν τα δελτία ειδήσεων και οι ενημερωτικές εκπομπές, ενώ αύριο δεν θα κυκλοφορήσουν οι εφημερίδες (και η «Ελεύθερη Ζώνη»). 

Η δημοσιογραφική απεργιακή κινητοποίηση θα συνεχιστεί την Παρασκευή και το Σάββατο. Πρόκειται, όμως, για μια απεργία που δεν πλήττει άμεσα τον κόσμο.  Μπορεί η ενημέρωση να είναι ίσως το πιο πολύτιμο αγαθό, αλλά η έλλειψή της
για μερικές ημέρες δεν πλήττει άμεσα τον λαό, ούτε προκαλεί προβλήματα στην οικονομία, ούτε αλλάζει την ζωή και την καθημερινότητα κανενός. 

Οι απεργίες των δημοσιογράφων  έχουν ως στόχο πάντα και μόνο τους εργοδότες τους (που χάνουν έσοδα από την μη κυκλοφορία εφημερίδων και την μη μετάδοση δελτίων ειδήσεων λόγω διακοπής της ροή των διαφημίσεων) και την πολιτική εξουσία, είτε πρόκειται για την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε για την αντιπολίτευση, καθώς δεν μεταδίδονται πληροφορίες (και ενίοτε προπαγάνδα) γύρω από τις δραστηριότητές τους. 

Τώρα, όλα όσα λέγονται περί της μη μετάδοσης όσων θα συμβούν στο προσεχές Συμβούλιο Κορυφής, έχουν μια έννοια, αλλά σε χώρες όπου η ενημέρωση σχετίζεται πράγματι με τα πραγματικά γεγονότα και όχι με τα ψευδογεγονότα, στα οποία έχει πλέον εθιστεί ο λαός. 

Οι απεργίες, όμως, στις ΔΕΚΟ παραλύουν τη χώρα. Η έλλειψη μέσων μαζικής μεταφοράς – ακούμε και απειλές περί «χειροφρένου διαρκείας» - προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα στον κόσμο που προσπαθεί να μετακινηθεί, να φτάσει στη δουλειά του, από την οποία κερδίζει τα μισά από όσα κερδίζουν οι εργαζόμενοι στις κρατικές επιχειρήσεις, προσπαθεί να επιβιώσει στον καιρό του μνημονίου. 

Το να μην υπάρχουν μέσα μεταφοράς για μια ημέρα ή για την ημέρα που ψηφίζεται ένα νομοσχέδιο να το κατανοήσουμε. Το να σταματήσουν να κυκλοφορούν τα μέσα μεταφοράς στη χώρα γενικώς  – διότι περί αυτού πρόκειται – αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και εκμετάλλευση μιας επαγγελματικής θέσης που υπήρξε αποτέλεσμα διορισμού (στις περισσότερες περιπτώσεις με τους γνωστούς πελατειακούς τρόπους). 

Για την αφόρητη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα – πότε με τον ΟΣΕ, πότε με την ΕΘΕΛ, πότε με την ΔΕΗ – ευθύνονται το ίδιο και τα δύο κόμματα εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ επειδή καλλιέργησε αυτήν την κατάσταση με τρόπο αφόρητο – με αποτέλεσμα να παραδέχεται τώρα πως οι βασανιστές μας είναι «σπλάχνα από τα σπλάχνα του». Και η Νέα Δημοκρατία που ενώ το 2004 είχε όλες τις δυνατότητες να διορθώσει τα πράγματα χωρίς να κουνηθεί κανείς, καθώς όλοι είχαν λουφάξει, όχι μόνο δεν έκανε τίποτε, αλλά ενίσχυσε αυτήν την κατάσταση. 

Είχαν όλοι τους κορώνα στο κεφάλι τους όλους αυτούς από τους οποίους εξαρτούσαν την εκλογή τους – κομματική και προσωπική. Γέμισαν με κόσμο το Μετρό και άλλες δημόσιες ή ημιδημόσιες επιχειρήσεις, που όμως εξαρτώνται από τον εκάστοτε υπουργό, ήλθαν σε συνδιαλλαγή με τους πάντες, τους χάιδεψαν τα αυτιά, τους έβλεπαν να συνωθούνται στα πολιτικά τους γραφεία και να ζητούν ρουσφέτια και θεωρούσαν αυτήν την κατάσταση απολύτως φυσιολογική. 

Τώρα, με την δαμόκλειο σπάθη του ΔΝΤ πάνω από το κεφάλι τους, ψηφίζουν μαζί υπέρ των αλλαγών στις ΔΕΚΟ. Αλλά στο μεταξύ – και εξαιτίας της συμπεριφοράς τους, εξαιτίας της συμπεριφοράς των υπουργών τους – ταλαιπωρούμεθα όλοι. 

Το πρόβλημα με τους προστατευόμενούς τους, πρέπει να το λύσουν τώρα. Και από αυτό έπρεπε να είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση, αντί να αρχίσει με τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, επειδή δεν… προλάβαινε να κάνει κάτι άλλο. 

Στην πραγματικότητα, αυτό που δεν προλάβαινε, ήταν να πείσει τους εκλεκτούς του ότι δεν μπορούν να θίγονται όλοι οι υπόλοιποι και οι ίδιοι απλώς να παρακολουθούν τον υπόλοιπο λαό να στενάζει. 

Δεν προλάβαινε επίσης να τους πει ότι όλα όσα υποσχόταν προεκλογικά δεν είχαν καμιά σχέση με όσα θα εφάρμοζε μετεκλογικά. 

Αλλά, όπως φαίνεται, ούτε τώρα προλαβαίνει. Και προτίμησε να καταργήσει τις δημοκρατικές διαδικασίες, να φέρνει νομοσχέδια με την μορφή του κατεπείγοντος, να καταργεί την Βουλή, για να μην συγκρουσθεί για μακρύ χρονικό διάστημα με τα δημιουργήματά του. elzoni.gr